Milano'daki 1848 Mart Ayaklanması'na katılan Bertani 1849'da Roma'nın savunulması sırasında Cumhuriyetçiler için bir cankurtaran servisi örgütledi. 1854'te Cenova'daki kolera salgınına karşı Mazzini ile birlikte yürüttüğü mücadelede kendini gösterdi. 1859'daki Avusturya-Sardinya Savaşı'nda Garibaldi kuvvetlerinde cerrah olarak görev yaptı. 1860'ta ise Binlerin Yürüyüşü olarak bilinen Sicilya ve Napoli üzerine düzenlenen saldırının planlayıcılarından biri oldu. Napoli'nin Eylül 1860'ta işgalinden sonra Garibaldi'nin genel sekreteri olarak görev yaparken polis örgütünü yeniden düzenledi. Dinsel tarikatların sindirilmesi ve kentte sağlık hizmetlerinin yeniden kurulmasını planladı. 1862'de Garibaldi'nin Aspromonte'de aldığı yaraları tedavi etti. Avusturya'ya karşı girişilen savaşta (1866) Garibaldi'nin 40 bin kişilik ordusunun sağlık servisini örgütledi. Garibaldi'nin 1867'deki Roma seferini onaylamamasına karşın Mentana Çarpışması'nda savaştı.
1861'de, yeni kurulan İtalyan Parlamentosu'na giren Bertani, yasama meclisindeki aşırı sol kanadın önderi oldu. 1866'da toplumsal reformlardan yana olan La Riforma adlı bir dergi çıkardı. 1876'daki sol kanat iktidarının başbakanı Agostino Depretis'in dönüşümcülük olarak bilinen ve yandaş kazanmak için hükümete hem sağ, hem de sol partilerden bakan almaya dayanan sistemi getirmesine karşı çıkarak muhalefette kaldı.