Gönül gel seninle muhabbet edelim, Araya kimseyi alma sevgilim. Ya benim kimim var kime yalvarayım, Kaldır kalbindeki karayı gönül.
Dünya için gül benzini soldurma Halden bilmeyene halin bildirme Tabip olmayana yaran sardırma Azdırırsın bir gün yarayı gönül
Solmazsa dünyada güzeller solmaz, Bu dünya fanidir kimseye kalmaz. Yalan dolan ile sofuluk olmaz, Mümin olan bekler sırayı gönül.
Derviş Ali`m öğüt verir özüne, Gönül lütfeyledi geldi sözüne. Azrail konarsa göğsün düzüne, O zaman görürsün karayı gönül. Ahmet Özdemir`in Halk Şiirinden Seçmeler adlı kitabından alınmiştır.(Bordo Siyah Yayınları İst. 2006 Sayfa 277 ve 452)