Türkçe Bilgi: Dilenci (film)

Dilenci, 1961 İtalya yapımı dramatik filmdir. Filmin özgün adı olan Accattone İtalyan argosunda da dilenci anlamına gelmektedir ve filmin başkahramanını tanımlamaktadır. Film, İtalya'nın ayrıksı sinemacısı Pier Paolo Pasolini'nin ilk yönetmenlik denemesidir. Sinema endüstrisine geçmeden önce de ünlü bir şair ve yazar olan Pasolini aslında ilk kez 1954 yılında senaryo yazarak sinemaya başlamış, 1957'de de Federico Fellini'nin Cabiria'nın Geceleri filminin senaryosunu yazmıştı. "Dilenci"nin senaryosunu da kendi yayımladığı Ragazzi di vita (1955) ve Una vita violenta (1959) adlı romanlarından uyarlayarak bizzat kendisi yazmıştır. Film tıpkı bu romanlarda olduğu gibi fahişeler, muhabbet tellalları ve hırsızların dünyasını anlatmaktadır. 2. Dünya Savaşı'nın harap ettiği Roma'da sokaklarda yaşayan ve suç dünyasının bir parçası olmuş kırsal kökenli yoksul ve cahil insanların öyküsünü anlatan Pasolini, kendisini İtalyan Yeni Gerçekçiliği sinema akımının uzağında görse de bazı eleştirmenler bu filmi 'ikinci yeni gerçekçi' bir film olarak nitelendirmişlerdir. Pasolini'nin başkahramanını neredeyse modern bir aziz olarak sunması skandal olarak görülmüştü. Siyah-beyaz görüntülerini Tonino Delli Colli'nin çektiği "Accattone"nin müzik direktörü Carlo Rustichelli'dir ve filmde ağırlıklı olarak Johann Sebastian Bach'ın bestelerine yer verilmiştir. Çekimler sırasında henüz bir amatör olan başrol oyuncusu Franco Citti, daha sonra profesyonelliğe geçmiş ve ilerleyen yıllarda Pasolini'nin birçok filminde daha rol almış, neredeyse onun fetiş aktörü haline gelmişti. Filmde dilenci rolünü oynayan Citti 1963'te en iyi yabancı oyuncu dalında BAFTA ödülüne aday gösterilmişti. O tarihte henüz genç bir şair olan geleceğin ünlü yönetmeni Bernardo Bertolucci de filmde Pasolini'nin yönetmen yardımcılığını yapmıştı. İlk gösterimi 31 Ağustos 1961'de Venedik Film Festivali'nde yapılan film Türkiye'de ilk kez 20 Aralık 1967'de Türk Sinematek Derneği'nde gösterime girmişti.. Bundan bir yıl sonra da ABD'de seyirci önüne çıktı. Tarzı ve temalar Film ahlak sorunları olan insanlara sempatiyle yaklaştığı ve kutsal değerleri 'kirlettiği' gerekçesiyle İtalya'da tartışma yaratmıştı. Ayrıca filmin Yeni Gerçekçilik akımını yeniden canlandırmaya çalıştığı da ileri sürülmüştü. Gerçekten de Pasolini'nin bu ilk filmi, tıpkı bundan sonra çekeceği bazı filmlerindeki gibi, söz konusu akımın kimi tarz ve özelliklerini barındırmaktadır. Bu özelliklerden bazıları profesyonel olmayan oyuncuların kullanılması, stüdyo dışındaki çekimlere ağırlık verilmesi, belgesel filmleri andıran katı görüntüler vb.şeklinde sıralanabilir. Ancak bir Marksist olmasına rağmen Pasolini bu filmde sosyal bir eleştiri yapmadığı gibi yoksul proleterden yana da çıkmaz, tersine yoksul muhitin kırsal kökenli eğitimsiz ve mesleksiz insanlarının yaşam tarzlarını Kapitalizm'in tüketimi teşvik edici kalıpları tarafından henüz kirletilmemiş oldukları için adeta kutsar. Bir Ateist olduğunu her fırsatta dile getirmiş olan Pasolini varoluşçu bir biçimde de olsa olaylara oldukça 'dindar' bir perspektiften bakması, filmin başkahramanını neredeyse modern bir aziz olarak sunması bir skandal olarak görülmüştü. Pasolini, ilk filmi olan "Dilenci"de bazı teknik aksaklıklar sergilemekle birlikte sinemaya edebiyat dünyasından geldiği ve o yıllarda İtalya'da çok tanınmış bir şair ve yazar olduğu için filmin bu teknik eksikliklerini, güçlü edebi yönüyle tamamlamıştı. Bu nedenle herhangi bir politik mesaj vermeyen ve toplumsal bir eleştiri de getirmeyen film, "bir şairin gözünden çaresizlik ve umutsuzluğun ifadesi" olarak değerlendirilmişti. Pasolini filminde karakterlerin umutsuz yaşamlarını ve içinde bulundukları kasvetli çevreyi soğukkanlı bir gerçekçilikle betimlerken asla onları kınamaz, yargılamaz ya da suçlamaz. Örneğin bir grup muhabbet tellalının sırf eğlence olsun diye zavallı bir fahişeyi öldüresiye dövmelerini, parasız kalan Vittorio'nun sokakta oynayan kendi küçük oğlunun boynundaki künyeyi çalmasını ve bunun gibi birçok olayı serinkanlılıkla perdeye aktarırken hiçbir zaman duygularına kapılmaz. Filmin tepki çeken ögelerinden kutsal değerleri 'kirletme' örneklerine gelince: "Dilenci"nin pazarladığı ilk fahişesinin adı Maddalena dır. Bu İncil'de anlatıldığı gibi, önce bir fahişeyken sonradan İsa'nin takipçisi olan Mary Magdalena'yı (Mecdelli Meryem) anımsatmaktadır. İsa nasıl Mecdelli Meryem'de Tanrı'dan bir iz gördüyse, Pasolini de aynı şekilde bir kadın tellalında benzer bir kutsal gizem bulur. Oyuncular Pasolini'nin bu ilk filminde çalıştığı oyuncuların tamamı amatördü. Bunların içinden sadece başrol oyuncusu Franco Citti, bu filmden sonra profesyonelliğe geçerek yönetmenin birçok filminde daha rol almış, neredeyse onun fetiş aktörü haline gelmişti. Sylvana Corsini de ertesi yıl Pasolini'nin Mamma Roma adlı filminde bir kez daha gözükmüştü. Video sürümleri Filmin ana video formatlarında çıkan ilk versiyonları şunlardır: Dış bağlantılar * * Allrovi.com'da "Accattone" * Filmin çeşitli afişleri

Kaynaklar

Vikipedi

Dilenci (Film)

Kaynaklar

Dilenci

His New Profession (film, 1914)

Hüdaverdi-Pırtık (film)

Bisiklet Hırsızları

M - Bir Şehir Katilini Arıyor

Üç Renk: Beyaz

Ölümcül Dövüş

Viridiana

Dilenci (Film)

Dilenci (Film) Hakkında Detaylı Bilgi

Kaynaklar

Görüşler ve Yorumlar

Okuma Önerileri

Dilenci

His New Profession (film, 1914)

Hüdaverdi-Pırtık (film)

Bisiklet Hırsızları

M - Bir Şehir Katilini Arıyor

Üç Renk: Beyaz

Ölümcül Dövüş

Viridiana