Ortaöğrenimini Manila`da tamamladı; 1930`ların sonlarında da Filipinler Üniversitesi`nde hukuk eğitimi gördü.Siyasetle uğraşan babasının bir rakibini ölDürdüğü (1933) iddiasıyla hakkında açılan davadan Kasım 1939`da mahkum oldu.Ama kararın bozulması için Filipinler Yüksek Mahkemesi`ne başvurması sonucunda ertesi yıl aklandı.Manila`da avukatlık yapmaya başladı.II. Dünya Savaşı sırasında Filipinler ordusunda subaydı.Japonlara tutsak düştü, ama Bataan`dan Luzon`a kadar süren ``ölüm yürüyüşü`` sırasında sağ kalmayı ardından da kaçmayı başardı.Sonradan Filipin direniş hareketinin önderlerinden biri olduğunu iddia ederek siyasi konumunu pekiştirmeye çalıştıysa da, resmi ABD arşivleri 1942-1945 arasında Japonlara karşı yürütülen mücadelede hemen hiçbir rolünün bulunmadığını ortaya koymuştur.
Marcos, 1946-1947 yıllarında, bağımsız Filipinler Cumhuriyeti`nin ilk devlet başkanı olan Manuel Roxas`ın teknik danışmanlığını üstlendi.1949-1959 arasında Temsilciler Meclisi ve 1959-1965 arasında Senato üyeliği, 1963-1965 döneminde de Senato başkanlığı yaptı.1965`te başkan adayı seçilmemesi üzerine Roxas`ın kurduğu Liberal Parti`den ayrılarak Milliyetçi Parti`ye geçti.Bu partinin adayı olarak devlet başkanı ve Liberal Parti adayı olan Diosdado Macapagal`a karşı pahalı ve sert bir kampanya yürüttü.Seçimleri kazanarak 30 Aralık 1965`te başkanlık görevini üstlendi.1969`da yeniden seçilerek Filipinler`de bu görevi iki dönem üst üste sürdüren ilk başkan oldu.1965-1969 arasıonda tarım, sanayi ve eğitim alanlarında belirli ölçüde gelişme sağladı.Ama zamanla güçlü öğrenci gösterileri ve kent gerillasının yükselen mücadelesiyel karşılaştı.21 Eylül 1972`de ``komünist ve yıkıcı güçler`` `i gerekçe göstererek sıkıyönetim ilan etti.Hızla hareket ederek muhalif politikacıları tutukladı ve silahlı kuvvetleri rejimin bir baskı aracı haline getirdi.
Marcos sıkıyönetim döneminde ``habeas corpus`` güvencesini ortadan kaldırmak da içinde olmak üzere birçok olağanüstü yetkiyi elinde topladı.1973`te ilan ettiği yeni anayasayla yetkilerinin artırdı ve parlamenter bir sistem oluşturarak başbakanlığı da üstlendi.17 Ocak 1981`de sıkıyönetimi kaldırdıysa da otoriter yönetimini sürdürdü.16 Haziran 1981`de yapılan seçimlerde yalnızca görünüşte kalan bir muhalefete karşı seçimleri kazandı ve 30 Haziran`da altı yıllık bir dönem için yeniden devlet başkanı oldu.1954`te evlendiği eski güzellik kraliçelerinden İmelda Romuáldez Marcos, 1972`de başlayan sıkıyönetim döneminde yönetimin güçlü kişilerinden bir durmuna geldi; Manila valiliği (1975-1986) ile konut ve çevre bakanlığı (1979-1986) görevlerini üstlendiği dönemde kamu yönetimindeki ve sanayi işletmelerindeki yüksek gelirli mavkilere akrabalarını getirmesi yüzünden yoğun biçimde eleştirildi.
1983`e gelindiğinde Marcos`un sağlığı bozulmaya başlamış, muhalefet hareketi de oldukça büyümüştü.Hem Marcos`a, hem de gittikçe güçlenen Yeni Halk Ordusu`na siyasi bir alternatif oluşturmak umuduyla 21 Ağustos 1983`te Manila`ya dönen Benigno Aquino, Jr. uçaktan inerken vurularak öldürüldü.Başkanlığı sürdürmek iteyen Marcos 1986`da seçimlerin yapılacağını ilan etti.Ama Aquino`nun dul karısı Corazon Aquino kısa sürede güçlendi ve muhalefetin başkan adayı oldu.Marcos 7 Şubat 1986`da yapılan seçimleri kazandığını ilan ettiyse de, seçimlere hile karıştırdığı ortadaydı.Bu arada Filipin ordusu Marcos yandaşlarıyla başkanlığın Aquino`nu yasal hakkı olduğunu savunanlar arasında bölündü.Artan gerginlik, ancak ABD`nin desteğini çekmesinden sonra Marcos 25 Şubat 1986`da ülkesinden ayrılarak Hawaii`ye gitmesi üzerine sona erdi.
Daha sonra elde edilen kanıtlar, Marcos ve ailesi ile yakın çevrelerinin iktidarları döneminde çeşitli yolsuzluklarla Filipinler ekonomisine milyarlarca dolarlık zarara soktuklarını ortaya koydu.
politikacı-taslak DEFAULTSORT:Marcos, Ferdinand
