1. anlamı (s)., (i)., (gram). frikatit, (f)., (v), (s), (z) gibi sürtme sesi çıkaran sızıcı harflere benzer; (i). frikatif harf.,sert ünsüz,sert. 2. anlamı sürtüsmeli. daraltili (ses).
Fricative
Fricative İngilizce anlamı ve tanımı
Fricative anlamları
(noun) A fricative consonant letter or sound. See Guide to Pronunciation, // 197-206, etc.
(a.) Produced by the friction or rustling of the breath, intonated or unintonated, through a narrow opening between two of the mouth organs; uttered through a close approach, but not with a complete closure, of the organs of articulation, and hence capable of being continued or prolonged; -- said of certain consonantal sounds, as f, v, s, z, etc.
Fricative tanım:
Kelime: fric·a·tive Söyleniş:'fri-k&-tiv İşlev:noun Kökeni: Latin fricatus, past participle of fricare : a consonant characterized by frictional passage of the expired breath through a narrowing at some point in the vocal tract - fricativeadjective
İngilizce Fricative kelimesinin İspanyolca karşılığı.
s. Fricativo, dicese de la letra cuya atriculación hace salir el aire con cierto roce de la boca (en fonética)
adj. fricativo
Fricative
İngilizce Fricative kelimesinin Fransızca karşılığı.
n. consonne fricative (Phonétique), consonne dont l'émission est réalisée en fermant partiellement le canal vocal (s, f, v, etc...)
adj. fricatif (phonétique)
Fricative
İngilizce Fricative kelimesinin Almanca karşılığı.
n. Frikativ, Reibelaut (Phonetik)
adj. reibelaut (Phonetik)
Fricative
İngilizce Fricative kelimesinin İtalyanca karşılığı.
s. fricativo (consonante fricativa in fonetica)
agg. fricativo (di consonante in fonetica)
Fricative
İngilizce Fricative kelimesinin Portekizce karşılığı.
s. fricativo, aquilo em que há fricção, aquilo que faz fricção, aquilo que fricciona (consoante)
adj. fricativo, que fricciona, que tem fricção, que causa fricção (em fonética, diz-se de determinadas consoantes)
Fricative
i. frikatif, sürtünmeli sessiz harf
s. frikatif
Fricative
Fransızca Fricative kelimesinin İngilizce karşılığı.
(f) n. fricative, consonant whose sound is made by forcing air through a narrow space (Phonetics)
Fricative
İngilizce Fricative kelimesinin Flemenkçe karşılığı.
zn. fricatief (medeklinker met schurend, sissend geluid)
bn. wrijvend, rochelend
Fricative
n. consonant whose sound is made by forcing air through a narrow space (Phonetics)
adj. (Phonetics) made by forcing air through a narrow space (about a speech sound)
adj. fricative, (Phonetics) made by forcing air through a narrow space (about a speech sound)
Fricative
Fransızca Fricative kelimesinin Almanca karşılığı.
n. reibelaut