Humble
1. anlamı s., f. alçak gönüllü, mütevazı; hakir, aciz; saygılı, hürmetkar; f. kibrini kırmak, colloq. burnunu sürtmek, karşısında eğilmeye mecbur tutmak. humble apology alçak gönüllülükle özür dileme. humble dwelling mütevazı ev. eat humble pie kibri kırılm.2. anlamı alçak gönüllü. gösterişsiz. önemsiz. sıradan. fakir. (rütbe.vb.) düşük. alt. gururunu kırmak. alçaltmak.