Ii. Richard (İngiltere Kralı)

II. Richard (d. 6 Ocak 1367 - ö. 14 Şubat 1400), (1377 – 1399) döneminde İngiltere kralı. Plantagenetler Hanedanı'nın Angevinler Hanedanı koluna mensup son hükümdardır. Richard'ın babasi Galler Prensi, Edward (Kara Prens) idi. Fakat Edward (Kara Prens) 8 Ocak 1376'da babası Kral III. Edward hala yaşamakta iken öldüğü için daha 10 yaşında olan ve III. Edward'in torunu olan II. Richard Galler Prensliği ve babasının diğer ünvanlariyla veliaht olmuş ve dedesi III. Edward 21 Haziran 1377'de öldüğü zaman Ingiltere Krallığı tahtına geçirilmiştir. İlk yılları Richard Galler Prensi ve krallık veliahdi olan Edward, Kara Prens'in ve Kent'lı Jean'ın ikinci oğludur. Babası Edward, Kara Prens Avrupa'da Yüzyıl Savaşları sırasında özellikle 1356'de Poitiers Muharebesi'nde iyi bir komutan ve asker olarak isim yaptı. Sonradan çeşitli çarpışmalara katıldı ve 1570'de İspanya'da savaşmakta iken dizanteri hastalığına yakalandı. Ertesi yıl İngiltere'ye geri döndü. Fakat bu hastalıktan tam olarak iyleşmedi ve hastalık zaman zaman nüksetti. Kent'lı Joan'la evlenmek için İngiliz yüksek soylularından Kent Dükü, Thomas Holland ve Salisbury Kontu birkbiriyle rakekabete girmişlerdi. Fakat 1561'de Kent'lı Joan kral I. Edward'ın kuzeni olan Edward, Kara Prens ile evlendi. Fakat "Kent'lı Joan" Edward, Kara Prens'in yakın akrabası, birinci kuzeni, olduğu için bu evlilik için Papa'dan izin almak gerekti.. Çiftin ikinci çocuğu olan Richard, İngıltere idaresi altında olan Akıtanya Prensliği arazisi içinde bulunan Bordo'da bir manastırda doğdu. Bu doğum sırasında üç Avrupa kralı (Kastilya Kralı, Navarre Kralı ve Portekiz Kralı) bu manastırda bulunmaktaydılar. Bu "Wilton Epipheny Diptych" adi verilen bir tabloda tasvir edilmiştir. 1371'de Richard'ın ağabeyi olan "Anglome'lu Edward" öldü ve Richard babasının varisi oldu. 1376'da da babasi Edward, Kara Prens nükseden dizanteri hastalığı ile uzun bir müddet yatakta kaldıktan sonra vefat etti. Saraylılar ve İngiltere idarecileri Richard'ın amcası olan Gaunt'lu John'un tahtı gasp etmesini önlemek için hemen Richard'a babasının unvanlarını ve kralık veliahtı olarak da Galler Prensi unvanını verdiler. 21 Haziran 1377'de İngiltere Kralı ve Richard'ın büyükbabası olan III. Edward öldü. 10 yaşında iken II. Richard Ingıltere ve İralanda Kralı olarak tahta geçti ve 16 Temmuz'da tac giyme töreni yapıldı. Yine Gaunt'lu John'a hükümdarlık yetkileri verilmemesi kararlaştırıldı. Bundan sonra yetişginliğine kadar hükümdarlık yetkileri Gaunt'lu John'un üye olmadığı bir seri "naiplik konseyi" tarafından yüklenildi. Bu konseylere üye olmamasına rağmen Gaunt'lu John ve genç kardeşi Buckingham Dükü Woodstock'lu Thomas ülke siyasetinde önemli rol oynamaya devam ettiler. Fakat II. Richard yetiştikçe arkadaşları, özellikle Simon de Burley ve 10. Oxford Kontu Aubrey deVere, önemli siyasi güç kazandılar. Bu danışmanların istekleri yolunda 1377-1381 döneminde İngiltere orduları Fransa anakarasında başarısız savaşlara giriştiler. Bu savaşları finanse etmek için gereken finansman özellikle 3 defa ayrı ayrı olarak acil olarak toplanan "kafa vergisi" ile sağlandı. Bu acil "kafa vergileri" fakir ve kırsal köylülere gayet kötü tesir yaptı; onların devletten tedirgin olmalarine yol açtı. 1380'de naiplik konseyleri kaldırıldı ve II. Richard'a, 21 yaşına daha girmeyip yetişkin sayılmaması rağmen, ona mutlak krallık idare yetkileri verildi. Köylüler isyanı Kralığa ilk tehlike, her İngiliz'in üç defa acil olarak bir sabit değer olarak vermesi gereken "kafa vergisi (poll tax)" aleytarlarının katıldığı Köylüler İsyanı adı verilen isyanlar ortaya çıktı. İngiltere'de kırsal nüfus 1348-1350 döneminde ortaya çıkan Kara Ölüm adı verilen büyük veba salgını dolayısıyla kırılıp azalmıştı ve bu nedenle bu salgından sağ çikanlar eskiden çok yüksek ücretler isteyecek ve bu istekleri karşılanmazsa imtiyaz sahiplerine kafa tutabilecek güç kazanmışlardı. Köylũler soylu malikane sahiplerine ve kiliseye serflik yapmaktaydi ve onun için bu toprak ağalarına vergi gibi ürünün bir kısmını ("aşar vergisi" gibi) vermekteydi. II. Richard tahta geçtiğinde bu kırsal işçi toplumu palazlanmıștı. Richard'ın Fransa'ya karşı giriştiği savaştan ve bu savaşı finanse etmek için ekstradan genç ihtiyar; fakir zengin arasında hiç fark gözetmeksizin her İngiliz'den üç defa acil ve sabit olarak merkezi hükümetin "kafa vergisi" toplaması yeniden güçlenmeye başlayan köylülere ve fakirlere büyük bir yük olmaktaydı. Bu gruplar bu "kafa vergisi"'ni vermemek istemekteydiler. 1381'de en son "kafa vergisi" salgılanması dolayısıyla bu tedirgenlik bir isyan şekline dönüştü. Köylüler isyanï ilk defa kırsal güneydoğu İngiltere'de Kent ve Essex'de ortaya çıktı ve bu isyan çok hızla tüm İngiltere yüzeyine yayıldı. Mayıs 1381 sonlarından itibaren isyancı köylüler Londra üzerine yürüdüler ve liderleri Wat Tyler, John Ball ve Jack Straw altında Londra'da bir kırsal açık hava alanı olan Blackheath'de toplandılar. Buradan harekete geçen köylü isyancılar Gaunt'lu John'un Savoy Sarayı adlı şehir konağını yaktılar. Hem maliye bakanı hem de

olan Simon Sudbury ile kralın Yüksek Hazinedar'ı olan Robert Hales'i öldürdüler. Ortaçağlardan kalma, köylüleri serf olarak kabul eden bütün kanunların lahvedilmesi isteklerinin başında gelmeye başladı. . Kral II. Richard 14 yaşına gelmişti ve saraylılar onu Londra Kulesi'de koruma altına almışlardı. Fakat devletin köylü isyancıları bastıracak gücü bulunmamaktaydı ve isyancılarla müzakerelre girmek gerekiyordu. Fakat devlet idaresinin bu yumuşak davranışından azan isyancılar isteklerini artırıp yağmaya devam ettiler. Ertesi gün kral isyancılar lideri Wat Tyler ile müzakereye girmiş iken, kralın adamları ile bir arbede çıktı ve Londra Şehri'nin Belediye Reisi olan William Walworth Wat Tayler'u atından düşürüp öldürdü. Fakat bu haber yayılmadan Londra belediye reisi adamları isyancıları kamp kurduklari kirsal alanda sardılar. II. Richard'ın çok dikkatli ve kararlıliğı dolayısıyla ile isyancılara ceza verilmiyeceğini açıkça belirtmesinden sonra lidersiz kalan isyancılar dağılip köylerine dönmeye başladılar. Fakat II. Richard sözünde durmadı; verdiği bağımsızlık beratlarını geri aldı ve hatta isyancıları afettiği hakkında verdiği sözden bile geri döndü. Essex yõresi üstüne yürüdü. Buradaki tüm isyancı grupları bastırdı. 28 Haziran'da Biliercay'da bulunan son isyancılar grubu da ortadan kaldırıldı. 1382'de Kutsal Roma-Germen İmparatoru olan VI. Karlos ile karısı Pomeranya'lı Elizabeth'in kızı Bohemya'lı Anne ile evlendi.. Bu evlenme için anlaşma 2 Mayıs 1381'de imzalanmıştı. İngilizler yeni kraliçeyi sevmediler. Bu evlenmeyi sağlamak için İngiltere büyük harcamalara girmişti. Bu evlilik nedeniyle Avrupa'da Fransa'ya karşı bir koalisyon kurulması istenmekte ve beklenmekte idi. Fakat bu koalisyon ortaya çıkmadı. Bu evlilikten Richard ve Bohemya'lı Anne'nin çocukları da olmadı. 1294'de Bohemya'lı Anne İngiltere'de çıkan bir veba salgınında öldü ve Richard ölen karısı için büyük yas çekti. Michael de la Pole Richard'in Bohemya'lı Anne ile evelenmesi ise yapılan diplomatik müzakerelerde ba rolü oynamıştı. ;. Richard 1383'de onu maliye Bakanı yaptı ve iki yıl sonra onu asilliğe yüksetip ona "Suffolk Kontu" ünvanıni verdi. Kralın bir diğer favorisi de Oxford Kontu'nun oğlu Robert deVere idi ve Richard ona 1386'da "İrlanda Dükü" ünvanı verdi. Günün tarihçisi Thomas Walsingham Kral II. Richard ile Robert deVere arasında eşcinsel ilişkiler olduğunu bildirmektedir. Fransa ile savaş başlayınca büyük sorunlar ortaya çıktı. Saraylılarının çoğunluğu bu savaş aleyhindeydiler ve Fransa ile müzakereler yapılıp bir anlaşmaya varılmasıni istemekteydiler. Gaunt'lu John ve kardeşi Buckingham Dükü ise, Fransa'daki İngiliz ideresi altında bulunan toprakların korunması için büyük bir askeri sefer istemekteydiler. Ama bu sırada Fransa müteffiki olan İskoçya'ya hiç askeri destek sağlayamadı. Fransa orduları

'te çıkan bir ciddi isyanla uğraşmak zorunda kaldılar. Bu başarısızlıklar sonucu olarak Kral Richard ile amcası Gaunt'lu John'un arası açıldı. Gaunt'lu John Ingiltere'den ayrılarak, Kastilya Kralı olma iddasını uygulamak için İspanya'ya geçti. Ama Parlamento buna karşı çıkıp maliye bakanının işten çektirilmesini istediler. Yeni mali yıl bütçesini ve vergilerini bu sonuç ortaya çıkmadan kabul etmeyeceklerini de bildirdiler. Sonradan "Harika Parlementosu" olarak anılan bu parlamentoya Gloucester Dükü ve Arundel Kontu destek sağlayıp ve asil olmayan parlamenterleri idare etmekteydiler. Parlementonun kraldan saray harcamalarını kesmesini istemesi üzerine, II. Richard "tek bir saray mutfak hizmetçisini bile Parlamanto'nun harcamaları kesme isteğine uyarak mutfak işinden çıkartmıyacağını" bildirdi. Fakat Parlamento gemi azıya aldı ve Kral Richard'ı halletmekle tehdit etti. Bu tehditine gerçekleşmesinden korkan Richard maliye bakanı De Pole'u işinden atmak zorunda kaldı. Parlamentoda mali durumu kontrol edebilmek için geçici, bir yıl süre ile devlet ve krallık maliyesini idare etmek için, bir komisyon kuruldu. II. Richard kendinin mutlak istibdat yetkilerine, kararlarına ve idaresine karşı çıkan bu parlamentonun aleyhinde taraftarlar toplamak için Șubat-Kasım döneminde İngiltere'de geziler yapmaya başladı. Arkadaşı DeVere'yi Chester Yargıcı olaark tayin etti ve böylece Kuzeybatı İngiltere'de Chester merkezli bir Parlamento aleyhtarı siyaset odağı kurmaya çalıştı. Aynı zamanda, Richard, Devlet Başyargıcı Robert Tresilian'a da etki yaparak, onun bir yargı kararı ile Parlemanto'nun tutumunun kanunsuz olduğunu ve bu Parlemento kararların devlete ihanet suçu doğurduğu hakkında bir yargı aldı. Fakat Kral Richard gezilerindne Londra'ya döndüğünde kendine muhalif olan Glouceter Kontu, Arundel Kontu ve Warwick Kontu (Thomas de Bauchamp), birleştiler ve eski maliye bakanı De Pole, DeVere, Tresillian, Londra Şehri Belediye Reisi ve York Başpiskoposu'nu ihtiva eden bir krala taraftara bir grubun devlete ihanet suçundan yargılandı için onu ve taraftarlarini itham ettiler ve bu ithamın Parlamento'da Yǔce Divan ile yargılanmasi için başvuru yaptılar. Bu başvuruyu yapan asillere bundan sonra "başvurucu lordlar" adi verilmeye başlandı. Kral, DeVere'in Chester'de ve Cheshire'da asker toplayip kurdugu bir ordu ile gelmesini beklediği için bu Yüce Divan yargılama işini yavaşa aldı. Fakat bu üç kont, Gaunt'lu John'un oğlu Derby Kontu ve Nottigham Kontu Thomas de Mowbray ile güçlerini birleştirdiler. Bu grup sonradan "Başvurucu Lordlar" olarak anıldı. Bu grup da kendilerin bağlı bir ordu kurup 20 Aralık 1387'de DeVere'in Cheshire'dan gelen ordusuna karşı yürüdüler. İki ordu "Radcot Bridge Muharebesi"'ne giriştiler. "Başvurucu Lordlar" ordusu DeVere'in kralci ordusuna karşı galip geldi. DeVere de İngiltere'den kaçmak zorunda kaldı. II. Richard bu nedenle devlete ihanet ithamı ile Parlamento'nun Yüce Divan olarak yargılamaya geçmesini uygulamak zorunda kaldı. Şubat 1388'de Parlamento'da yapılan bir yargılama sonucu Londra Belediye Reisi ve Yargıç Tresilian develete ihanetten suçlu bulundular ve idam edildiler. Ülkeden kaçan deVere ve de La Pole'da devlete ihanetten suçlu bulundular ve gıyaplarında idam cezası verildi.Bu parlamento bundan sonra "Acımasız Parlemento" olarak anılmıştır. Böylece Richard'in mutlak idaresini destekleyen ve uygulayan kralın etrafında topladığı tüm kral taraftarları grubu elemine edilmiş oldu. Bu sirada Richard 21 yasına gelmişti ve kendi adına devlet idare edecek kadar yetişkin ve tecrübeli olduğu kabul edilmişti. Amcası Gaunt'lu John 1389'da İngiltere'ye döndü ve yeğeni ile anlaştıkatan sonra Richard'ın İngiltere'deki siyasetinin ılımlı olmasına būyūk etkileri oldu. 3 Mayıs 1389'da II. Richard devlet yetkilerinin tümünü kral olarak şahsen üzerine aldı. Geçmişteki aldığı yanlış kararlar ve bunları uygulamada çektiği zorlukların töhmetini tümüyle kendine kötü danışmanlık yapmış olan eski yakın taraftarları üzerine yıktı. Yeni bir dış politika anahatlarını çizdi. Buna göre İngiltere Fransa ile barışacak ve devamlı barışı koruyacaktı. Bu barış dolayısıyla da halk üzerine yüklenmiş olan vergilerin yükünü gayet azaltacağını vaat etti. Bundan sonra Richard eski rakipleri ve muhalifleri ile anlaşma sağladı. Özellikle bu parlamentonun eski hocası olan Simon de Burley'i idam ettirmesinin intikamını alma kararından vazgeçmemişti. Ülke içinde sükunet ve barış sağlandıktan sonra Richard Fransa ile devamlı bir barış sağlanmak için müzskerelere girişti. 1593'de bsrış teklifi olarak İngiltere kralının şahsi arazisi olduğu kabul edilen Akitanya Düklüğü bölgesinin büyültülmesini öngördü; ama bu daha buyuk arazinin üzerinde hukum etmek icin Akitanya Dükü olarak (ve İngiltere Kralı olmasına rağmen) Fransa Kralının vasalı olması gerekmekteydi. Bu teklif ile Richarad, İngiltere ile Fransa'nın gayet yakınlaşmasıni ummaktaydı. Fakat bu teklif İngiltere'nin saraylı yöneticileri ve halkı için hiç uygun görülmemekteydi ve sonunda kabul edilmedi. Ama 1396'da İngiltere ve Fransa arasında 28 yıl sürmesi öngörülen bir barış anlaşması imzalandı. Bu anlaşmaya göre Richard Fransa Kralı VI. Charles'in kızı olan İsabella ile evlenecekti. Fakat İsabella daha 6 yaşında idi ve bu nedenle bir İngiltere veliahtı doğurması yıllarca imkansızdı. Fransa ile barış yapmakla beraber II. Richard İrlanda'ya karşı çok değişik bir politik tutum uyguladı. Anglo-İrlanda'lı asiller İrlandalılar tarafından baskı altındaydılar ve eğer İngiltere'den askeri destek görmezlerse İrlanda'dan sökülüp atılma rizikosu çok mümkündü. Bunu önlemek için Anglo-İrlandalı asiller Richard'dan askeri destek istediler. 1394'de Richard 8000 kişilik bir ordu ile İrlanda'ya geçti, Bu ortaçağlarda İralnda'ya getirilen en büyük yabancı ordu idi. Richard bu ordusu ile İrlandalı yerel liderleri ve kiralları sindirerek onların İngiltere'nin vasalı olmalarını sağladı. 1394'de Ricahard başarılı ordusu ile İrlanda'dan ayrılıp İngiltere'ye döndü. İrlanda'da İngiliz idaresinin güçlendirilmesi İngilizler açısından Richard'ın uyguladığı en iyi dış siyasetti; ama sonunda bununda geçici olduğu anlaşılmıştır. Temmuz 1397'de Kral Richarrd kendine muhalif olan Gloucester Kontu, Arundel Kontu ve Warwick Kontu tutuklama altına aldırdı. Bu kararın neden verildiğıi ve neden bu tarihte verildiği tarihçiler arasında tarışma konusudur. Gününün bir tarihçi kronikçisi bunun bu kışlerin krala karşı bir politik komplo hazırladıklarını bildirmektedir. Fakat bunu gerçekleyecek elimize geçmemiştir ve gerçekete buöyle bir komplo olmadığı çok muhtemeldir. Daha bir uygun açıklama Richard'ın kendini, 1386-1388 siyasi krizinin öcünü almak istemesi ve bu suretle gelecekte olacak siyasi muhalefeti sağlayan bu kişileri elimine edebilecek siyasi gücü kendinde görmesi idi. Eylül 1397'de Arundel Kontu parlamento yüce divanına verilip yargılanmaya başlandı. Bu yargılanma duruşmalarında Arindel Kontu ve Kral Rochard çok kızgılı bir münakaşaya giriştiler. Parlamento yüce divanı Arundel Kontu'nu devlete ihanet suçundan suçlu buldu ve Arundel Kontu idam edildi. Gloucester Kontu'da bu Parlamento yüce divanına aynı suçla itham edilerek çağrılmıştı ama Noittiğham Kontu bu duruşma için onun olduğu haberini getirdi. Kralın genç amcası olan Gloucester Dükü'nin tutuklanmais Nottingham Dükü tarafından İngiliz idaresi altında bulunan Calais'de uygulanmakta idi. Büyük olasılkıkla Kral Richard kendi yakın ailesinden çok soylu birisinin içinde düşük sınıftan Avam Kamarası üyelerinin de bulunduğu Paralamento yüce divanı tarafından yargılanmasının Kralın idaresinu halk arasında küçük düşüreceğini düşünerek şahsi bir emirle amcasını öldürtmuştu. Warwick Kontu da yine aynı kurum tarafından devlete ihanetle yargılandı ve bu suçun cezası idamdı. Fakat Warwick Kontu yüce divanca, suçlu bulunmasına rağmen idam cezası yerine müebbet hapise mahkum edildi. Aynı yüce divan tarafından Arundel Kontu'nun kardeşi olan ve İngiltere Katolik Kilisesinin en yüksek mercii olan Canterbury Başpiskoposu Thomas Arundel de hayat boyunca İngiltere'den atılıp dış ülkelerde sürgüne gönderilmesi cezasına çarptırıldı. Bundan sonra Kral Richard dikkatini elemine temis olduğu bu düşmanlarının yardımcı ve destekçileri üzerine çekip onları cezalandırmaya koyuldu. Londra dışında taşrada kendine bağlı gruplar kurmaya önem verdi ve bunlara vasıtasıyla taşrada bulunan muhalif destekleyicilerine yargılayıp uygun ceza verilmesini sağladı. Bu mahalli muhaliflerin ödediği para cezalarının İngiltere'de şahsi krallık hazinesine büyük gelirler getirdiği belirtilmektedir. Fakat bu türlü yargılamaların ve ceza toplanmasının kanunsuz olduğu o günün kronikçi tarihçileri tarafından hazırlanan yazılarda bile belirtilmiştir. Bu kral taraftarları arasında (kralın yarı kardeşi ve önce Huntington Kontu olan) John Holland, I. Exeter Dükü; (kralın yeğeni ve önce Kent Dükü olan) I. Surrey Dükü; Thomas Holland; John Beaufort, 1. Somerset Kontu; (2. York Dükü olan) Edward Norwich, Ruıtland Kontu; john Montacute, Salisbury Kontu; ve Thomas le Despenser, Gloucester Kontu bulunmaktaydı. Kral Richard bu yüksek ünvanlı destekçilerine, yeni ünvanlarına uygun olarak, muhaliflerinin yerel destekçilerinden ceza olarak eline geçirdiği meblağları ve toprakları mükafat olarak dağıtmıştır. Fakat Richard'ın mutlak hükümet idaresine karşı tehdit Lancaster Hanedanı kurucularından, yani amcası olan Lancaster Dükü Gaunt'lu John ve onun oğlu olan Derby Kontu (ve kendine irsen verasetle geçen Bolingbroke Şatosu dolayısıyla ismi Bolingbroke olan) Bolingbroke'lu Henry'den gelmekteydi. Lancaster Hanedanı kurucuları çocuksuz olan Richard'ın kiraliyet ailesindendiler; ve Richard ölürse İngiltere Kralığı'na çok meşru hakları bulunmaktaydı. Ayrıca İngiltere'de en büyük servete sahip olan bir aile idiler. İngiltere kraliyet ailesi arasında ve devletin en üst asilleri arasındaki anlaşmazlık Aralık 1397'de çıktı. Bu anlaşmazlık Henry Bolingbroke ile Richard'ın destekçisi (yeni olarak Hereford Dükü yapılmış olan) Thomas de Mowbray, 1. Norfolk Dükü arasında çıktı. Bu anlaşmazlık devletin en üst seviyesindeki iki güçlü kişi arasındaki kavgaya dönüştü. Henry Bolingbroke'un anlatısına göre, Thomas de Mowbray kendisini 1386-1388 siyasi krizinin çıkmasına neden olan ""Başvurucu Lordlar" 'la birlikte olmakla itham etmiş ve bu nedenle Parlamento yüce divanı karşısına çıkma sırasının geldiğini belirtmişti. Henry Bolingbroke bu gerçekse devlete ihanet suçu doğurduğu için, bu ithamı çok şiddetle redetmişti. 3 Şubat 1399'da kralın amcası Lancaster Dükü Gaunt'lu John öldü. Kral Richard, onun oğlu olan ve sürgüne gönderdiği Henry Bolingbroke'un babasının ünvanına ve servetine olan veraset haklarını kabul etmedi. Henry Bolingbroke'un sürgünün dönemini hayat boyunca olmasına karar verdi. Hayatı boyunca İngiltere'ye gelemiyeceği için de onun tüm veraset haklarını kaldırdı. Henry Bolingbroke Fransa'da sürgünde Paris'de idi. Kral Richard Fransa krallığı ile uyguladığı barış politikası nedeni ile Henry Bolingbroke İngiltere krallığına hakkını iddia ederek bir isyan hazırlamak isterse Fransa Kralı'nın ona hiçbir yardım sağlamayacağını düşünmekte idi. . Bu nedenle Kral Richard krallığını tehlike altında olmadığını düşünüp 1399 Mayıs ayında bir diğer İrlanda seferi için ordusu ile İngiltere'den ayrıldı. Richard'a karşı isyan ve tahttan atılması Haziran 1399'da Fransa Krali olan VI. Charles bir sinir krizi gecirip aklını kaybetmişti. Fransa'nın efektif idaresi Haziran 1399'dan itibaren Orleans Dükü Louis'nin eline geçmişti. İngiltere ile barış Orleans Dükü'nün politik hedeflerine uymamaktaydı. Bu nedenle İngiltere tahtına kendi hakkı olduğunu iddia eden ve Fransa'da zorla ikamet ettirilmekte olan Richard'ın kuzeni ve Gaunt'lu John'un oğlu Henry Bolligbrooke'u İngiltere'ye dönmek için serbest bıraktı. Henry Bolingbroke çok küçük sayıda taraftarları ile Haziran 1289 sonunda Ravenspur, Yorkshire'da İngiltere sahiline çıktı. Ülkenin her tarafından onun krallığını isteyen taraftarları onun bayrağı altında toplanmaya başladılar. İngiltere'nin kuzeyinde önemli idareci olan Northumberland Kontu Henry Percy, onun kral olmasını istememekteydi ama Henry Bolingbroke'la konuşmalar yaptıktan sonra tarafsız kalmaya karar verdi.. II. Richard ŝövalyeleri ordusuyla ve kendi taraftarı asillerle İrlanda'da idi. Yerine İngiltere'ye naip olarak York Dükü Langley'i bırakmıştı. Ama o Henry Bollingbrooke'a karşı koyamayacağını anlayınca Henry Bolingbroke'a katıldı. Bu arada II. Richard İrlanda'dan dönmede gecikti ve ancak 24 Temmuz'da Galler'e çıktı. Conwy kalesine ilerledi ve orada 12 Ağustos'da müzakereler yapmak için Northumberland Dükü, Henry Percy ile görüştü. 19 Ağustos'da II. Richard Henry Bolingborke'a, onun kendini öldürmiyeceği dair yemin ettikten, sonra teslim oldu ve krallıktan feragat etti. ref> Richard ve Henry birlikte atla Londra'ya geldiler. 1 Eylül'da İİ. Richard Londra Kulesi'nde tutuklandı, Henry İngiltere Krallığı tahtına çıkmaya hazırdı ama bunun için elinde bir hukuki neden yoktu. Öbür taraftan İngiltere Krallığı Veliahtlik kurallarına göre krallık III. Edward'ın ikinci oğlu Anvers'li Lionel'in ikinci oğlu olan Sınır Kontu Edmund Mortimer'e geçmesi gerkmekteydi. Henry Bolingroke III. Edwards'ın üçüncü oğlu olan Gaunt'lu John'un oğlu idi. Bu soruna bahane bulmak için Edmund Mortimer'in anneannesi dolayısıyla kadın tarafından krallığa hakkı olduğu; buna karşılık Henry Bollingbrooke'un ise doğrudan doğruya erkekler yolu ile krallık hakkı olduğu ilan edildi. Resmi belgelere göre 29 Eyül'da Richard resmen krallıktan feraget etti; ama bunun ne kadar gerçek olduğunu tarihçiler bilenmemektedirler. 20 Eylül'da toplanan Parlamento II. Richard'ın feragatını kabul etti ve Henry Bollingrooke'u İV. Henry olarak kral ilan etti. 13 Ekim'de İV. Henry için taç giyme töreni yapıldı. Feragat etmesinden sonra II. Richard'ın hayatı hakkında ayrıntılı bilgiler azdır. 1399 sunda Londra Kulesi'ndeki hapis odasından kuzey'de ==KitaplarBirinci kronikci tarihler * Given-Wilson, Chris (ed) (1993) Chronicles of the Revolution, 1397–1400: The Reign of Richard II, Manchester: Manchester University Press. ISBN 0-7190-3526-0. * Froissart, Jean . (ed. Geoffrey Brereton) (1978)Chronicles,. Londra: Penguin. ISBN 0-14-044200-6. * Stow, George B. (ed) (1977) Historia Vitae et Regni Ricardi Secundi, Philadelphia: University of Pennsylvania Press. ISBN 0-8122-7718-X. * Knighton, Henry, Martin, G.H. (ed) (1995). Knighton's Chronicle 1337–1396,. Oxford: Clarendon Press. ISBN 0-19-820503-1. * Walsingham, Thomas , Henry Thomas Riley (ed) (1862–4). /process;jsessionid=59D8F43C7272104ED67F29E5CE1CF65C?sort=title&browse=1&clauseMapped(creatorBrowse)=Walsingham%2C+Thomas%2C+fl.+1360-1420. Historia Anglicana 2 cilt., . Londra: Longman, Roberts, and Green

Ikinci elden tarihler

* Alexander, Jonathan; Binksi, Paul (eds.) (1987). Age of Chivalry, Art in Plantagenet England, 1200–1400. Londra: Royal Academy/Weidenfeld & Nicholson. * * * * * * * * * * * c. 1415|yayımcı=Cambridge University Press|yer=Cambridge|tarih=2000|isbn=0-521-36290-3dil=İngilizce}} * * Levey, Michael (1971). Painting at Court. Londra: Weidenfeld and Nicholson. * * * * * * * == Dış bağlantılar == * Britanya Kralligi resmi websitesinde "Richard II" maddesi * "BBC History" websitesinde "Richard II" maddesi * II. Richard'in Hazinesi Kaynak: Royal Holloway, University of London. * II. Richard'ın İrlanda maliye kayıtları Online CIRCLE websitesinde bulunan çevrilmiş ve yıllara göre sıralanmış yayım.

Kaynaklar

Vikipedi

Ii. Richard (İngiltere Kralı)

Ii. Richard (İngiltere Kralı) Hakkında Detaylı Bilgi

Ikinci elden tarihler

Kaynaklar

Görüşler ve Yorumlar