Incommunicative

Incommunicative

Incommunicative İngilizce anlamı ve tanımı

Incommunicative anlamları

  1. (a.) Not communicative; not free or apt to impart to others in conversation; reserved; silent; as, the messenger was incommunicative; hence, not disposed to hold fellowship or intercourse with others; exclusive.

Incommunicative tanım:

Kelime: in·com·mu·ni·ca·tive
Söyleniş: -'myü-n&-"kA-tiv, -ni-k&-tiv
İşlev: adjective
: UNCOMMUNICATIVE

Incommunicative

İngilizce Incommunicative kelimesinin İspanyolca karşılığı.
adj. poco comunicativo, inconversable, intratable, insociable

Incommunicative

İngilizce Incommunicative kelimesinin Fransızca karşılığı.
adj. peu communicatif; renfermé; peu expansif

Incommunicative

İngilizce Incommunicative kelimesinin Almanca karşılığı.
adj. zurückhaltend, unkommunikativ

Incommunicative

İngilizce Incommunicative kelimesinin İtalyanca karşılığı.
agg. non comunicativo; riservato, reticente

Incommunicative

İngilizce Incommunicative kelimesinin Portekizce karşılığı.
adj. fechado dentro de si; incomunicável

Incommunicative

s. ketum, konuşmayan, ağzı sıkı, lâf çıkmaz

Incommunicative

İngilizce Incommunicative kelimesinin Flemenkçe karşılığı.
bn. niet communicerend, in zichzelf opgesloten zijnd

Incommunicative

adj. not communicative, inexpressive, undemonstrative