Inductance

Inductance

Inductance İngilizce anlamı ve tanımı

Inductance anlamları

  1. (noun) Capacity for induction; the coefficient of self-induction.

Inductance tanım:

Kelime: in·duc·tance
Söyleniş: in-'d&k-t&n(t)s
İşlev: noun
1 a : a property of an electric circuit by which an electromotive force is induced in it by a variation of current either in the circuit itself or in a neighboring circuit b : the measure of this property that is equal to the ratio of the induced electromotive force to the rate of change of the inducing current
2 : a circuit or a device possessing inductance

Inductance ile eşanlamlı (synonym) kelimeler

Induction, Inductor,

Inductance

İngilizce Inductance kelimesinin İspanyolca karşılığı.
s. inductancia (Elect.)

Inductance

İngilizce Inductance kelimesinin Fransızca karşılığı.
n. inductance (électricité)

Inductance

İngilizce Inductance kelimesinin Almanca karşılığı.
n. Induktanz (Elektrizität - rein induktiver Widerstand)

Inductance

İngilizce Inductance kelimesinin İtalyanca karşılığı.
s. (El) induttanza

Inductance

İngilizce Inductance kelimesinin Portekizce karşılığı.
s. indução (em eletricidade)

Inductance

i. indüktans, öz indüksiyon

Inductance

Fransızca Inductance kelimesinin İngilizce karşılığı.
(f) n. inductance, (Electricity) capability of a circuit to generate an electromotive force

Inductance

İngilizce Inductance kelimesinin Flemenkçe karşılığı.
zn. zelfinductie (in elektriciteit)

Inductance

n. (Electricity) capability of a circuit to generate an electromotive force; inductor, circuit or device in which an electromotive force can be generated n. inductance, (Electricity) capability of a circuit to generate an electromotive force

Bu konuda henüz görüş yok.
Görüş/mesaj gerekli.
Markdown kullanılabilir.