İyelik ekleri veya sahiplik ekleri, isimlere ve isim görevinde kullanılan sözcüklere eklenerek kime veya neye ait olduğunu bildiren ekler.
İyelik ekleri ad soylu sözcüklerde ve isim görevinde kullanılan diğer sözcüklerde sahiplik kategorisini temsil eder. Eklemeli (özellikle Ural ve Altay), Semitik ve Hint-Avrupa dil ailelerince kullanılan bir yapıdır. Ancak tüm Hint-Avrupa dilleri bu yapıyı kelimelere ek getirerek kullanmaz; örneğin İngilizce sahiplik kategorisini ekler yerine edat nitelikli sözcük-ekler getirerek sağlar.
Türkçede iyelik ekleri -(i)m, -(i)n, -(s)i, -(i)miz, -(i)niz ve -leri'dir. Bu ekler ses uyumlarına uyacak şekilde diğer dar ünlüler (ı, u, ü) kullanılarak da oluşturulabilirler:
- benim arabam, senin kalemin, Ayşe'nin kedisi, bizim evimiz, sizin okulunuz, onların semti
Yukarıdaki örneklerde görüleceği üzere iyelik ekleri isim tamlamalarında "tamlanan" olan sözcüğün sonuna eklenir. Ancak Türkçenin yapısı gereği "tamlayan" sözcük gizli durumda olabilir:
- Arabam bozuldu. ("benim" gizli durumda)