Destan, dev bir kahraman olan ``Kalevipoeg`` (Kalev`in Oğlu) etrafında gelişmektedir. Özellikle Doğu Estonya bölgesinde, Kalevipoeg`in düşmanlarının üstüne fırlatmak için dev kayaları taşıdığı, ve hatta bir kirpinin ona verdiği öğüt doğrultusunda, kalasları da silah olarak kullandığı anlatılır. Destana göre Kalevipoeg, ayakları kesildiği zaman ölmüştür.
Kelevipoeg, Kalev ve Linda`nin çocuklarından biridir. Akrabaları Alevipoeg, Olevipoeg ve Sulevipoeg de destanda sıkça geçen karakterlerdir.
Destanda, Linda`nın, bir hastalıkta kaybettiği eşi Kalev`in mezarını yapmak için, bugünkü Estonya`nın başkenti Tallinn`in eski şehrindeki Toumpea tepesine kayalar taşımaya çalıştığı ve yeterince kaya taşıyamadığı için ağladığını ve göz yaşlarıyla bugünkü Tallinn`in içme suyu ihtiyacını karşılayan Ülemiste Gölü`nü oluşturğu yazar.
Estonya halk müziğinde, Kelevipoeg çok sık kullanılan temalardan biridir.
Kalevipoeg, ilk defa (17. yüzyılda) Heinrich Stahl araştırmaları sonucu ortaya çıkmıştır ve bu sözlü epik, 1839`de Friedrich Robert Faehlmann tarafından kaleme alınmıştır.
Kalevipoeg`in 13.817 mısradan oluşan ilk hali (1853), o dönemdeki baskılar ve sansür yüzünden kaleme alınamamıştır. 19.087 mısradan oluşan tekrar gözden geçirilmiş hali, 1857 ile 1861 yılları arasında kaleme alınmış ve Almanca`ya da çevrilmiştir. 1862`de, 19.023 mısralık üçüncü hali de Kuopio, Finlandiya`da basılmıştır.