ikonuna tıklayınız.
|harita =
|harita boyut =|harita açıklama = |lat_deg = |lat_min = |lat_sec = |lat_hem = K |lon_deg = |lon_min = |lon_sec = |lon_hem = D |rakım = |yüzölçümü = |nüfus = 423 |nüfus yoğunluğu = |nüfus_ref = [1] |nüfus_itibariyle = 2000 |alan kodu =0222 |posta kodu = 26800 |bölge = İç Anadolu |il = Eskişehir |ilçe = Mahmudiye
|Köy Muhtarı =Ayhan Yıldırım
|websitesi = [2]
Mesudiye, Eskişehir ilinin Mahmudiye ilçesine bağlı bir köydür.
Tarihi
Mesudiye köyü li yıllara kadarki ismi taşlıhüyük ya da tatarcada söylenişi:taşlük Eskişehir in Mahmudiye İlçesine bağlı olup 1900 yılında Bulgaristan göçmenlerinden Hoca Ali [yazgı tarafından kurulmuştur. Bundan yaklaşık 1 yıl sonra Kırım dan genellikle gözlevi [3] ve Akmescit ten direkt Türkiye ye göç eden öncelikle Adana Ceyhan tarafından yönelen ancak oradaki iklim nedeniyle yöreye gelen kırım Tatarlarından yaklaşık 40 aile ile büyümeye başlamıştır . Köye ilk Aileleri ile gelen Kırım Tatarları [4] :Hasan [5],İbrahim ve Ömer [6] Cemil [7],Emir Veli, Emir Hacı,Zekeriya, Kapar [8] ,Abdulvahap,Mehmet Ali ,Sehit Hacı [9],Şehabettin [10] Kelay ,Halim,Mehmet [11],Hıdır Mırza,Molla ve Samdin [12], Kaybullah ve Kadir[13],Abdullah,Nezir,Ali[14]Mermiş,Veli[15],Sıdık,Zeytullah [16] Molla, İsmail , Emin,Halilullah,Efendi [17],Pezazi [18],İsmail [19]Osman isimli AKAYLAR olmuşlardır . 1934 yılında Kırımdan 5 aile daha köye gelip , yerleşmiştir.Şu anda köyde 90 kırım tatar ailesi mevcuttur. Taşlıhüyük ismi köye 500 m. uzaklıkta batısında yer alan inşaat işi için uygun şu anda faal olmayan taş ocaklarından gelmektedir.Kültür
Kırım Tatar milli yemekleri de halen köyde yapılmakta tüketilmektedir. Hamur ve et ağırlıklı olan yemekleri Çibörek, Tataraş, Kaşıkbörek Çorbası, Tavalokum (Peşlokum), Tatar Bohşası (normal poğaçadan farklı yağda kızartılıp pişirilir), Köbete, Cantık (kıyık ve büyük yuvarlak olmak üzere iki çeşittir), Kavurmabörek, Kalakay, Mercimekli lakşa çorbası, Sarburma, Kıygaşa, Ulkum, Kıyık, Kıvırma, Kuzu Sorpası, Oğmaç Çorbası, Baklalı Lakşa Çorbası şeklinde sayabiliriz. Köyde halen konuşanların sayısı azalmış da olsa yoğun olarak çöl ağzı Kırım Tatarca konuşulmaktadır. Burada Tatarcanın ne denli yoğun ve yaygın kullanıldığını anlatmak için küçük ilginç bir not: Köyde bulunan Kırım Tatar harici çoğu kimse de konuşulan Tatarca`yı anlamakta hatta bazı kimseler Kırım Tatarlardan ayırt edilemeyecek şekilde Tatarcayı konuşabilmektedirler. Evlerde halen Kırım`dan geldiği andaki döşeme şekilleri ve işlemeleri görmek mümkündür. Hasır ve kilimler, yün minder, yastık ve yorganlar, sedirler ve sedir örtüleri, oyalı kanaviçe sergi ve sargılar, kalıp yastıklar, kanaviçe işli duvar halıları, tartmalara asılı çevre ve keten havlular, kanaviçe işli duvar panoları, perdeler, dolap örtüleri, güneşlikler, kapı perdeleri, yorgan ve yastık ağızları bunların arasında sayılabilir. Köyde Kırım Tatar adetleri halen azalmış da olsa halen uygulanmakta, yaşatılmaktadır. Özellikle adetlerin 1980`li yıllara kadar en yoğun uygulandığı pey, nişan ve toy(düğün)lardan bahsetmek gerekir . Kuda ve kudagıy (dünürler) gönderilerek yapılan kız “istetme” den sonra sonuç olumlu ise aile arasında “piy” adı verilen küçük birsöz kesme töreni yapılırdı. Piyde gelin kıza elbise, anne babalara hediyeler alınırdı. Erkek taraf bu hediyeleri işlemeli şık bir “bohça” içinde getirdikten sonra kız taraf da ayniyle mukabele hediyelerini erkek tarafa sunardı. Nişanda erkek taraftan yakınlardan amca, dayı vb. den oluşan biraz daha kalabalık (8-10-15 kişi) bir erkek grup kız evine kızın çeyizlerinden ve erkek tarafa hediyelerden oluşan sandık götürülürdü. Sandık ve diğer hediyelerin alınış verilişleri sırasında erkek taraf kudalarından çocuklar ve caşlar (genç kız-erkek) için hediye ya da çoğunlukla para alınması adettendir (erkek tarafından bunun için önceden biri görevlendirilir). Dualar edilip, yemekler yenilip, kahve, çay içildikten sonra erkek taraf kız tarafın hediyeleri ile birlikte döner. Toylar ise Perşembe günü erkek tarafa akrabalar, komşular tarafından içi Katlama, Bohşa, kurabiye, elma, fıstık şeker vb dolu olan “sini” (sofra tepsisi) ve içinde de paket içinde toy kayırlav (hediyesi)gönderme ile başlar. Sini ile gelen yiyecekler gelen misafirleri ağırlamada da kullanılır Gelen “toy kayırlavlar” da evin münasip bir köşesinde sergilenirdi. Aynı gün toy için sogum soyulur (düğün yemeği eti için hayvan kesimi yapılır) . Katlama, bohşa, ulkum, kıyık türü hamurişleri pişirilir. Cuma günü misafirler gelmeye başlar. Cuma günü akşamı misafir katına (yanına) yemeğe akrabalar ve tüm köy cemaati davet edilir. Cumartesi günü yeni gelen misafirler ve köy halkı için sofralar kurulur, yemek yenilir. Akşamına kızlar için toy (kına gecesi)yapılır. Toyda kızlar-caşlar karşılıklı şınlama yapılır, darbuka, dare (tef) çalınır, oynanılır. Bu arada söylenen oynanan türküler içinde Kırım Tatar türküleri (“Seydosman”,“Ay bülbülüm” gibi) de mevcuttur. Kına gecesinde erkek taraftan görümceler de misafir olarak gelirler. Gelin kız görümceleri oyuna kaldırır, beraber oynar, görümcelere çember, kayınlara havlu bağlanır. Gece ise kızlar caşların ellerine kına koyarlar. Pazar günü gelin alıcı düzenlenir. Gelin alıcı gelin evinde gayet kalabalık bir şekilde kızlar darbuka çalması, oynaması şeklinde eğlenceli bir şekilde gerçekleştirilir. Gelin alıcı esnasında kız taraftan “toprak bastı” ismiyle para istenmesi, erkek taraftan da kız taraftan çember, başörtüsü istenip alınması şeklinde hafif çekişmeli eğlenceler adetlerdendir. Ayrıca gelin alıcı esnasında (son zamanlarda kına gecesi akşamı) 1 adet gelin kızın kayını için, 1 adet de caşlar için tokuz (keten büyük kölek üzerinde kölekle beraber havlu, çorap, çevre, mendil, çember, marama ve 2 adet oyalı işli keseden oluşan toplam dokuz adet malzeme bulunan) erkek tarafınca seçilmişlere kız tarafça bağlanır. Pazar günü gelin alıcı gelinle beraber az sayıda kuda, kudagıy gelir. Akşamına köyün gençleri ve yaşça caş akrabalarla yenilen yemekten sonra açık artırma ile “tokuzlar” hatıra niyetine satılır, alınır ve kiyev (damat) kapanır. Toy böylece sona erer. Bundan sonra 1-2 hafta içinde gelin kız-damat ve erkek taraf yakın akrabalar kız tarafa akşam yemeğine gidilir. Bu bir bakıma kız tarafla tanışma, kaynaşma ziyaretidir. Adetlerde özellikle toylarda söylenen şınlardan iki ayrı örnek. Birincisi toya yeni gelen bir misafirin söylediği şın . İkincisi (iki dörtlük) ise gelin gittikten sonra kız yakınlarınca söylenen bir şın:
Erte şıktım, keş kaldım Aldım bayır, Keş bolsada aytayım, Toyun bolsun kayır. Kırdan şıkkan bir payton, Telbevi telden Kıska ayaklı kız bala Kısmeti elden. Kız bala degenin Kapının menteşesi Tıngırday kalır Anayın dört köşesi
Eskiden beri devam ettirilen bir adet de Hıdrellez (Kıdırlez) günü sabah tüm köy erkek ve çocuklarının köyün camisinde toplanıp dua edildikten sonra herkesin evden getirdiği kuzu sorpası, kalakay ve sütlacın birarada sofralarda yenmesidir. Bahar yağmurunun az yağdığı veya hiç yağmadığı senelerde kıdırlez günü köye yakın kırlık bir alanda beraberce “yağmur duası” na çıkılır. Yazı için kaynak kişiler: H.Nuri Gence, H.Mahfuze Gence, Hatice Gence, Muhtar: Ayhan Yıldırım (Yazı KALGAY Dergisinden alınmıştır)
Coğrafya
Mesudiye köyü Eskişehir-Konya karayolu 44 kilometresi üzerinde bulunmaktadır. Köyün 5 km güneyinde aynı karayolu üzerinde bağlı bulunduğu Mahmudiye ilçesi, 4 km kuzeyinde hamidiye köyü, yaklaşık kuzeybatı istikametinde Yeşilyurt ve Doğançayır köyleri, doğu istikametinde (arada Ankara devlet karayolu bulunuyor) Şerefiye köyü, batı istikametinde İsmetpaşa köyü, güneybatı istikametinde ise Hayriye köyü bulunmaktadır. Köyün yaklaşık 1 Km.doğusundan Seydi suyu deresi geçmektedir. Köyün batı kesiminde yaklaşık 20Km.uzaklıkta 1301 metre rakımlı kırkkız dağı yer almaktadır.
Kuruluş yıllarında 3 km kuzeyde yer alan Askeri Kışlada (Şu an Köy Hizmetlerinin kullanımında olan) çizildiği bilinen plan sayesinde ardışık düzen evlerin bulunduğu avlulardan (azbarlardan) müteşekkildir. 250mx1500m 405 dekarlık dikdörtgen şeklinde düzgün bir alana kuruludur.
"http://tr.wikipedia.org/wiki/Mesudiye%2C_Mahmudiye"`dan alındı
İklim
Köyün iklimi, karasal iklimi etki alanı içerisindedir.Nüfus
| Yıllara göre köy nüfus verileri | |||
|---|---|---|---|
| 2007 | |||
| 2000 | 423 | 1997 | 427 |
Ekonomi
Mesudiye Köyü halkının başlıca geçim kaynağı tarımdır. Köyün kuruluş yıllarında Kırım`dan gelen aileler Kırım`da uyguladıkları tarım tekniklerini ve ürünleri Mesudiye`de uygulamaya başladıkları bilinir. Köyün sahip olduğu arazi 45000 dekar (dönüm) dır. Arazinin geneli kıraç (sulak olmayan) tır . Toplam sulanabilen arazi miktarı 3000 dekar kadardır. Her yıl sulanabilen arazilerle birlikte 23000-25000 dekar arazide ekim yapılmaktadır. Geri kalan araziler toprak çok verimli (güçlü) olmadığı ve sulama imkanı olmadığı için dinlenmesi için 1 yıl nadasa bırakılmaktadır. Arazinin sulanabilirlik durumuna göre buğday, arpa, yulaf, nohut, pancar, ayçiçeği, soğan, mısır, karpuz, kavun türü ürünler yetiştirilmektedir. Bunun yanında son yıllarda oldukça azalsa da küçük ve büyükbaş hayvancılık bir gelir kaynağıdır Mesudiye için .
Muhtarlık
Yerleşim yerinin köy tüzel kişiliği alması ile birlikte köyün tüzel kişiliğini temsil etmesi için köy muhtarlık seçimleri de yapılmaktadır.Seçildikleri yıllara göre köy muhtarları:
2004 - Ayhan YILDIRIM
1999 - Fevzi SABAZ
1994 - Fevzi SABAZ
1989 - Necati İŞCAN
1984 -
Altyapı bilgileri
Köyde, ilköğretim okulu vardır ancak kullanılamamasının yanı sıra taşımalı eğitimden yararlanılmaktadır. Köyün içme suyu şebekesi vardır ancak kanalizasyon şebekesi yoktur. Ptt şubesi ve ptt acentesi yoktur. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Köye ayrıca ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır.Linkler
köy-taslak Mahmudiye belde ve köyleri