Obstructive

Obstructive

1. anlamı (f.) engel olmak, mani olmak; tıkamak, kapamak. ,xyz engelle/kapa.
2. anlamı (s.) engel olan. obstructively (z.) engel teşkil ederek. obstructiveness (i.) engelleme. ,zorluk çıkaran.
3. anlamı engelleyici. zorluk çıkarıcı. zorluk çikarici.

Obstructive

Obstructive tanım:

Kelime: ob·struct
Söyleniş: &b-'str&kt, äb-
İşlev: transitive verb
Kökeni: Latin obstructus, past participle of obstruere, from ob- in the way struere to build, heap up -- more at OB-, STREW
1 : to block or close up by an obstacle
2 : to hinder from passage, action, or operation : IMPEDE
3 : to cut off from sight a wall obstructs the view
synonym see HINDER
- ob·struc·tive /-'str&k-tiv/ adjective or noun
- ob·struc·tive·ness noun
- ob·struc·tor /-t&r/ noun

Obstructive

İngilizce Obstructive kelimesinin İspanyolca karşılığı.
adj. que obstruye, que pone obstáculos, que detiene; (Med.) obstructor

Obstructive

İngilizce Obstructive kelimesinin Fransızca karşılığı.
adj. obstructif; obstruant

Obstructive

İngilizce Obstructive kelimesinin Almanca karşılığı.
adj. störend; hinderlich; aufhaltend; verstopft (Medizin)

Obstructive

İngilizce Obstructive kelimesinin İtalyanca karşılığı.
agg. ostacolante; ostruttivo, ostruente (medic.)

Obstructive

İngilizce Obstructive kelimesinin Portekizce karşılığı.
adj. perturbador, perturbante; obstrutivo; que impede; que pára; que bloqueia, que interfere com o andamento ou funcionamento normal

Obstructive

s. engel olan, zorluk çıkaran

Obstructive

Fransızca Obstructive kelimesinin İngilizce karşılığı.
[obstructif] adj. obstructive, interfering

Obstructive

İngilizce Obstructive kelimesinin Flemenkçe karşılığı.
bn. hinderlijk, verhinderend, obstructie voerend, belemmerend zn. obstructionist

Obstructive

adj. interfering, impeding, hindering; blocking, clogging (Medical) adj. obstructive, interfering

Bu konuda henüz görüş yok.
Görüş/mesaj gerekli.
Markdown kullanılabilir.