(a.) Proceeding from an unwilling mind; granted with reluctance; as, reluctant obedience.
(a.) Striving against; opposed in desire; unwilling; disinclined; loth.
Reluctant tanım:
Kelime: re·luc·tant Söyleniş:ri-'l&k-t&nt İşlev:adjective Kökeni: Latin reluctant-, reluctans, present participle of reluctari to struggle against, from re- luctari to struggle : feeling or showing aversion, hesitation, or unwillingness reluctant to get involved ; also : having or assuming a specified role unwillingly a reluctant hero synonym see DISINCLINED - re·luc·tant·lyadverb
İngilizce Reluctant kelimesinin İspanyolca karşılığı.
adj. renuente, indispuesto, poco dispuesto, poco entusiasta
Reluctant
İngilizce Reluctant kelimesinin Fransızca karşılığı.
adj. réticent, hésitant
Reluctant
İngilizce Reluctant kelimesinin Almanca karşılığı.
adj. widerwillig; nicht von Herzen
Reluctant
İngilizce Reluctant kelimesinin İtalyanca karşılığı.
agg. restio, riluttante, ricalcitrante; tirato, stentato, sforzato; che resiste, che si oppone, che offre opposizione
Reluctant
İngilizce Reluctant kelimesinin Portekizce karşılığı.
adj. relutante; que não quer; que não se anima
Reluctant
s. isteksiz, gönülsüz, ağırdan alan
Reluctant
İngilizce Reluctant kelimesinin Flemenkçe karşılığı.
bn. met voorbehoud; zonder zin