Savaşan Devletler Çağı

Muharip Devletler Dönemi veya Savaşan Devletler Dönemi (geleneksel Çince: 戰國時代, basitleştirilmiş Çince: 战国时代, pinyin: Zhànguó Shídài) İlk çağ Çin tarihinde MÖ 5. yüzyıla Çin İmparatorluğu'nun kuruluşuna kadar (MÖ 221) geçen zamana verilen addır. Sözde İlkbahar ve Sonbahar Dönemi sonrasında başlayan ve MÖ 256'da ortadan kalkan Doğu Zhou Hanedanlığı döneminin ikinci bölümü oluşturan dönem olarak görülür. İlkbahar ve Sonbahar Dönemi'nde olduğu gibi bu dönemde de kral, göstermelik yönetici olmaktan ileri gidememiş, gücü kalmamıştı. Döneme verilen ad, Han Hanedanlığı zamanında yazılmış Muharip Devletlerin Kayıtları adlı eserden alıntıdır. Dönemin tam ne zaman başladığı konusu tartışmalıdır. Sık sık MÖ 475 olarak (İlkbahar ve Sonbahar Dönemi'nden sonra) gösterilirken MÖ 403 (Jin Hanedanlığı'in üçe bölündüğü tarih) de bazı kaynaklarda bu dönemin başıdır. İlkbahar ve Sonbahar Dönemi'nin tersine Muharip Devletler Dönemi, bölgesel kumandanların etraflarında bulunan devletleri istila edip egemenliklerini pekiştirdikleri bir dönemdir. Bu süreç, İlkbahar ve Sonbahar Dönemi'nde başlar ve MÖ 3. yüzyılda, böylece, yedi büyükçe devlet ortaya çıkar. Bu Yedi Muharip Devlet şunlardı: * Chu (楚) * Han (韓/韩) * Qi (齊/齐) * Qin (秦) * Wei (魏) * Yan (燕) * Zhao (趙/赵) Politik güçteki değişimin bir başka simgesi, unvandaki değişikliklerdir. Kumandanlar, hala kendilerini Zhou hanedanlığı'nın dükleri (公 gōng) olarak görürken şimdi kendilerine kral (王 wáng) unvanını layık görmeye başladılar; böylece kendilerini Zhou kralı düzeyinde görüyorlardı. Muharip Devletler Dönemi, demir işlemenin Çin'de başladığı zamanı da içine arır. Artık bu dönemden sonra bronz yerine demirle silahlar üretilir. Şu (şimdiki Siçuan) ve Yue (şimdiki Zhejiang) da bu dönemde Çin kültürü bölgesi içine alındı. Aralarında Mensiyüs tarafından ayrıntılandırılan Konfüçyüsçülük, Lao Zi ve biraz da Zhuang Zi tarafından ayrıntılandırılan Taoizm, Legalizm ve Mohizm'in bulunduğu Yüz Düşünce Okulu bu dönemde gelişti. Ticaret de bu dönemde gelişerek bazı tüccarlara politikaya etki imkanı verdi. Askeri taktikler de değiştirildi. İlk- ve Sonbahar Dönemi'e göre değişikliklerle yaya ve atlı askerler, bütün ordularda kullanılmaya başlanıp iki tekerlekli savaş arabası tutulmamaya başlandı. Bu dönemden sonra Çin'in asilzadeleri savaşçı sınıfa ait olmak yerine okur-yazar sınıfından olmaya başladılar. Krallıklar, büyük orduları birbirinin üstüne salarak birbirlerini egemenlikleri altına almaya çalışıyorlardı. Askerlerin silahları, yavaş yavaş bronz yerine sırf demirden üretilmeye başlandı. Hançer baltası, bu dönemde değişik krallıklarda, bilhassa 5½ m uzunluğunda mızraklar çıkaran Qin'de son derece yaygın bir silahtı. Bu dönemde askeri strateji uzmanı Sun Tzu (Sun Zi), Savaş Sanatı adlı eseriyle en etkin ve bilinen en eski askeri strateji eserini yazdı. Bu eserin yanı sıra Yedi Askeri Klasikler de bu dönemde yazıldı. Çin birleştiğinde bu yedi klasik eser, ayaklanmaya teşvik ettiğinden idareciler tarafından saklandı.

Kaynaklar

Vikipedi

Savaşan Devletler Çağı

Savaşan Devletler Çağı Hakkında Detaylı Bilgi

Kaynaklar

Görüşler ve Yorumlar