Bugün sadece Tazmanya Adasında yaşamaktadır. Anakara Avustralya'da tahminen 14. yüzyıl içerisinde nesli tükenmiştir. Evcil kümes hayvanlarının korunması için 1930'lu yıllarda yoğun olarak Tazmanya'da da avlanmışlardır. 1941 yılında Keseli şeytanın koruma altına alınmasıyla adadaki varlıkları kendine gelmiştir. Ancak 1990'lı yıllarda baş gösteren bir hastalık, bu hayvanın geleceğini yeniden tehtit etmektedir.
İsminin kökeni
Bu olumsuz ismini, siyah kürkü, irkildiğinde yaydığı nahoş kokusu, yüksek sesle çıkardığı ürkütücü hırıltı ve kesesinde oluşan agresif hareketlerden dolayı almıştır.Bilimsel ismi son 200 yıl içerisnde defalarca değişmiştir. Doğa bilimci George Harris ilk 1807 yılında hayvanı incelemiş ve Didelphis ursina ismini vermiştir.Daha sonra 1838 yılında Richard Owen tarafından adı Dasyurus laniarius olarak değiştirilmiştir. Bu isim de ancak uzun süre kalmadı. 1841'de Pierre Boitard türü tekrar kategorize etti ve Sarcophilus harrisii adını verdi. Türün son incelemeleri 1987 yılında yapıldı ve o günden beri adı Sarcophilus laniarius oldu. Tazmanya şeytanı Sarcophilus türünün tek üyesidir.
En yeni araştırmalar, şeytanın keseli gelincikle yakın Tazmanya kaplanı ile ise uzaktan akraba olduğu yönünde bilgiler elde etmiştir.
Özellikleri
Tazmanya şeytanı, yaşayan en büyük yırtıcı keselidir. Erkek, baş dahil 65 cm büyüklüğünde, kuyruğu yaklaşık 26 cm uzunluğunda, ağırlığı 8 kg'dır. Dişi ise yaklaşık 57 cm, kuyruk 24 cm, 6 kg ağırlığındadır.Vücut yapısı güçlüdür.Baş, kısa ve geniş, dişler sivri ve kemik parçalamaya uygundur. Kürkü genelde siyah ya da koyu kahvedir.Bir keseli memeli için alışılmadık özellikler gösterir. Ön ayaklar, arkalara oranla biraz daha uzundur.
