(pron.) Of thee, or belonging to thee; the more common form of thine, possessive case of thou; -- used always attributively, and chiefly in the solemn or grave style, and in poetry. Thine is used in the predicate; as, the knife is thine. See Thine.
Thy tanım:
Kelime: thy Söyleniş:'[th]I İşlev:adjective Kökeni: Middle English thin, thy, from Old English thIn, genitive of thu thou -- more at THOU archaic : of or relating to thee or thyself especially as possessor or agent or as object of an action -- used especially in ecclesiastical or literary language and sometimes by Friends especially among themselves
Thy
İngilizce Thy kelimesinin İspanyolca karşılığı.
adj. tu, vuestras, vuestro, vuestros
Thy
İngilizce Thy kelimesinin Fransızca karşılığı.
adj. ton, tien (langue poétique)
Thy
İngilizce Thy kelimesinin Almanca karşılığı.
adj. dein (poetisch)
Thy
İngilizce Thy kelimesinin İtalyanca karşılığı.
agg. (Bibl, poet) tuo
Thy
İngilizce Thy kelimesinin Portekizce karşılığı.
adj. teu (na poesia)
Thy
s. senin
Thy
İngilizce Thy kelimesinin Flemenkçe karşılığı.
bn. van u (in poëzie)