Ad ve Edebi Tür
Latince ``triumphi`` (tekil biçimi ``triumphus``) "zafer alayları" anlamına gelir. ``Utku Şiirleri``Biçim, Yapı ve İçerik
Petrarca, ``Utku Şiirleri``- Aşkın Utkusu (ya da Zafer Alayı): Bu bölüm, dört alt bölüme ayrılır (Aşkın Utkusu I, II, III ve IV). Anlatı, bahar mevsiminde, şairin Laura`ya aşık oluşunun yıldönümünde, Vaucluse`de başlar. Uykuya dalmış olan şaire, bir zafer arabası üzerinde Aşk Tanrısı görünür. Aşk`ı, tarihin ve efsanenin ünlü kişilerinden oluşan kalabalık bir topluluk izlemektedir. En uzak geçmişin kişilerinden Petrarca`nın çağdaşlarına uzanan bu topluluktaki herkes, Aşk`ın hükmüne boyun eğmiştir. İçlerinden birisi, kalabalıktan koparak öne çıkar ve kendini tanıtır: Petrarca`nın gençlik yıllarından bir arkadaşıdır, o da Toscanalıdır ve şairden çok daha yaşlıdır. Şaire rehberlik edecek olan arkadaşı, Aşk`a yenik düşenleri ona bir bir sıralar. Şair de, bu Aşk mağluplarından biridir, çünkü ``yanında, ak güvercinden çok daha saf bir genç kız belirdiğinde``, o da çaresiz bir aşka düşmüştür. í‚şıklar kervanı daha sonra Kıbrıs`a gider; burada Aşk Tanrısı zaferini kutlar ve tutsaklar karanlık bir zindana kapatılır.
- İffetin Utkusu (ya da Zafer Alayı): Bu bölümde, şairin aşık olduğu Laura, Erdemler`in ve erdenliğiyle ünlü kahramanların yardımıyla Aşk`ı yener, tutsakları hapisten kurtarıp önce Liternum`da erdemli Scipio`yla, daha sonra Roma`da, İffet Tapınağı`nda zaferini kutlar; yenik düşürdüğü Aşk`tan aldığı ganimetleri de, bu tapınağa bırakır.
- Ölümün Utkusu (ya da Zafer Alayı): İki alt bölümden (Ölümün Utkusu I ve II) oluşan Ölümün Utkusunda, Laura Roma`dan Provence`a dönerken, siyahlar giymiş bir kadınla, Ölüm`le karşılaşır. Ölüm, Laura`nın ``sarışın başından altın bir tel`` koparır ve genç kız ölür. Ertesi gece, şair rüyasında Laura`yı görür, genç kız onu teselli eder, ona yaşadığı mutluluğu gösterir, sağken şaire duyduğu temiz aşkı itiraf eder.
- Ünün Utkusu (ya da Zafer Alayı): Ölüm uzaklaştıktan sonra, bir zafer alayı eşliğinde görkemli bir kraliçe belirir: Ün. Üç alt bölümden (I, II ve III) oluşan Ünün Utkusunda, zafer alayının başını çeken Ün`ün ardından üç sıra halinde ünlü kişiler gelir: İlk iki sıradakiler, Eski Roma`nın ve öteki ülkelerin ünlü komutanlarıdır; üçüncü sıradakiler ise, ünlü düşünürler, edebiyatçılar ve bilim adamlarıdır.
- Zamanın Utkusu (ya da Zafer Alayı): Bu bölümde, güneşin simgelediği Zaman, Ün`ü çekemez, seyrini hızlandırır ve yeryüzündeki her şey onun uçarcasına gidişine uyum sağlamak zorunda kalır; bu arada, gizemli bir ses, insanların şanları ve geriye bıraktıkları anılar üzerinde Zaman`ın utkusunu duyurur.
- Ebediliğin Utkusu (ya da Zafer Alayı): Şair, bu görü karşısında geri çekilir; kendi içine kapanarak, kutlu bir dünyayı seyre dalar: Zamanın dışında yer alan, Tanrı`nın ışığıyla aydınlanan bu ebedi dünyada, şair hem Cennet`te olmanın, hem Laura`sını görmenin mutluluğunu yaşayacaktır.
Eleştiri
Triumphi tamamlanmamış bir yapıttır. Petrarca eleştirmenlerine göre, birçok öğeyi tek bir yapıtta birleştirme arzusu, ``Utku Şiirleri``Yapıttan Bir Örnek
Gene de, ``Utku Şiirleri`` yer yer çok güzel lirik bölümler içerir. Bu bölümlerin en ünlülerinden biri, şairin Laura`nın ölümünü anlattığı dizelerdir (Ölümün Utkusu I, 151-172):Ruh, ayrılırken o güzel sineden,
bütün erdemleriyle kendinde topladığı,
huzur vermişti gideceği yerine semanın.
Hiçbiri düşmanların öyle istekli değildi
belirmeye karanlık çehresiyle,
Ölüm saldırısını bitirmeden.
Sona erince gözyaşı ve korku,
güzel yüze bakıyordu herkes dikkatle,
umutsuzluk kesinlik kazandığı için,
zorla söndürülen bir alev gibi değil,
kendi kendine tükenen bir alev gibi
huzurla gitti mutlu ruhu,
tatlı ve aydınlık bir ışık gibi
besini yavaş yavaş azalan,
koruyarak sonuna kadar tatlı halini.
Solgun değildi, ama daha aktı kardan
rüzgarsız güzel bir tepeye dökülen,
dinleniyor gibiydi yorgun birisi gibi.
Sanki tatlı bir uyku güzel gözlerinde,
ruhu bedeninden ayrılmış olduğu için,
"ölüm" dedikleri şey budalaların:
Güzel görünüyordu güzel yüzünde ölüm.
Wikisource|it:Trionfi
