PHİLİPPOS V, Makedonya kralı (M. ö. 237′ye doğr. – 179), Demetrios II’nin oğlu. Vasisi Antigonos Doson’dan sonra tahta çıktı. Müttefiki khaialar tarafından Etolya’lılarla çatışmaya zorlandı (Müttefikler savaşı, 219-217). Bu sırada iyi bir general olarak tanındı; Makedonya’da mutlakıyeti yeniden kurdu. Fakat Romalılara karşı, Hannibal ile birleşmeye veya Selefkiler ya da Lagos hanedanı arasında bir tercih yapmaya bir türlü karar veremedi. Bununla beraber, Triphylia’yı ve Phthiotis Thebai’ sini ülkesine kattıktan soma (Naupaktos barışı, 217), illyria sahiline yeıleşmiş olan Romalıları kovmayı düşündü ve 215′te Hannibal ile birleşti. İlk Makedonya savaşında (216-205) Apollonia’ya yardım ettiği sırada yenilgiye uğradı (214), fakat Roma’ nın kurduğu koalisyona başarıyle karşı koydu. Etclya’lılar ayrı bir barış yaptıkları sırada (206), İtalya’da devamlı meşgul olan Roma, Fenike’de (Phoinike) ayrı bir barış imzaladı (205) ve ona Atintania’yı VE-piıi^ AuTia iazermue \>az* çitoş -notalarını bırakmak zorunda kaldı. Ptolemaios IV’ün ölümünden sonra (204) Mısır gerileyince, Antiokhos III ile anlaşan (203) Philippos V, Ege’de ve Anadolu kıyısı üzerinde bulunan bazı yunan şehirlerini ele geçirdi. Hainliği ve zalimliği Rodosluları savaşa sürükledi. Sakız’da (Khios) deniz savaşını kazanan Attalos I, Roma’nın desteğini sağladı (İkinci Makedonya savaşı, 200-196). Philippos V, T. Quinctius Flamininus gelinceye kadar (198) onlara karşı koydu (Abydos’un alınışı, Atina’nın kuşatılması), sonra Flamininus tarafından Kynos Kephalai’de yenilgiye uğratıldı (haziran 197). Tempe konferanslarının ardından gelen 196 barışıyle, Orestis ve Yunanistan’da sahip olduğu bütün topraklar kralın elinden alındı. Philippos V, beş gemi dışında bütün gemilerini teslim etmek, Karia’yı, Boğazları, kaleleri boşaltmak ve 1 000 talanton ödemek zorunda kaldı. Kendisine yardım etmeyen Antiokhos Hl’e duyduğu kin yüzünden Roma ile anlaştı ve Nabis’e (195), daha sonra Suriye kralına ve Etolya’lılara karşı (191-189) Roma’ya yardım etti. Fakat ona sadece Demetrias (bugün Voloa) ve Magnesia’lıların ülkesini (Tesalya’da) veren senato, daima onun düşmanlarını destekliyordu. Philippos, savaş hazinesini ve ordusunu tekrar kurarak, yeni maden ocakları açarak ve sömürgeleştirmeyi geliştirerek intikam almağa hazırlandı. Romalıların tuttuğu küçük oğlu Demetrios’u zehirletti (181-180) ve tahtı büyük oğlu Perseus’a bıraktı.
