Vehb Bin Münebbih
Kısaca: Vehb bin Münebbih Tabiin devrinde yetişmiş Ünlü hadis alimlerinden. İsmi; Vehb bin Münebbih, künyesi Ebu Abdullah'tır. Yemen'e sonradan yerleşmiş olan İranlılardandır. Hemmam bin Münebbih'in kardeşidir. 645(H. 24) senesinde Yemen'in San'a şehrinde doğdu. 741 (H.124) senesinde yine burada vefat etti. Doğru sözlü bir kimse olan Vehb bin Münebbih çok kitap okudu. Geçmiş ümmetlere, peygamberlere aleyhimüsselam ve hükümdarlara dair çok bilgisi vardı. Ebu Hureyre, İbn-i Abbas, İbn-i Ömer, Ab ...devamı ☟
Doğru sözlü bir kimse olan Vehb bin Münebbih çok kitap okudu. Geçmiş ümmetlere, peygamberlere aleyhimüsselam ve hükümdarlara dair çok bilgisi vardı. Ebu Hureyre, İbn-i Abbas, İbn-i Ömer, Abdullah bin Amr bin as, Hemmam bin Münebbih (radıyallahü anhüm) ve başkalarından hadis-i şerif rivayet etti. İki oğlu Abdullah ve Abdurrahman, kardeşinin iki oğlu Abdüssamed ve Akil, Sammak bin Fadl, İsrail Ebu Musa ve başkaları da ondan hadis-i şerif naklettiler.
Rivayet ettiği hadis-i şeriflerde buyuruldu ki, “Müminin duasından ve firasetinden sakınınız. Çünkü o Allahü tealanın nuru ile bakar.”
Allahü teala verilen sadaka ile yetmiş dünya belasını def eder. Ayrıca sadaka verene, ahirette sevab ve ecr verir.
Vehb bin Münebbih rahmetullahi aleyh buyurdu ki:
“Çok kitap okudum. Onlardan şunu öğrendim. Allahü teala Muhammed aleyhisselama çok yüksek akıl vermiştir. İnsanların akılları O'nunkinin yanında yeryüzündeki bütün kumların yanında küçücük bir kum tanesi kadar kalır.”
“Münafığın özelliklerinden ikisi övülmeyi sevmek, zemmedilmekten (yerilmekten) hoşlanmamaktır.
“Hazret-i isa havarilerle birlikte bir köye uğradı. Köydeki insanların hepsinin öldüğünü gördüler. isa aleyhisselam yanındakilere; “Belki bunlar Allahü tealanın azabına ve gazabına sebep olacak bir şeyler yapmışlardır. Çünkü dağınık ölmemişler, azab onları bir anda yakalayıvermiş. Yoksa dağınık ölürlerdi.” buyurdu.
Allahü teala isa aleyhisselama ölüleri diriltme mucizesi vermişti. isa aleyhisselam orada yatan ölülere seslenince, Allahü tealanın izniyle ölülerden biri dirilerek; “Buyur ey isa aleyhisselam!” dedi. isa aleyhisselam; “Suçunuz neydi ki, bu hale geldiniz, bu azaba müstehak oldunuz?” diye sorunca, o kimse; “Çocuğun annesine olan sevgisi gibi dünyayı çok sevmiştik. Biz dünyalık bakımından, mal, mülk ve evlat yönünden iyi olunca sevinir, dünya işi iyi gitmeyince de üzülürdük. Hem de uzun emel sahibiydik. Allahü tealanın beğendiği işleri terk edip, gazabına sebep olacak işlere yönelmiştik. Kötü, azgın ve sapık kimselerin peşinden gider onların dedikleri gibi hareket ederdik.” dedi. Hazret-i isa sordu: “Sonra ne oldu?” O kimse de; “Gece durumumuz çok iyiydi. Sıhhat içinde yattık. Sabahleyin işte bu hale geldik.” dedi.
“Mümin günahlarını düşünür, onlar için üzülür, amellerini küçük görür, yaptıklarından dolayı gururlanmaz.”
Kaynak: Rehber Ansiklopedisi
Bu konuda henüz görüş yok.