İsveç başbakanı (1914-1917) ve Nobel Vakfı başkanı (1929-1947) Hjalmar Hammarskjöld`ün oğlu olan Dag Hammarskjöld, Uppsala ve Stokholm üniversitelerinde hukuk ve iktisat öğrenimi gördü.1933-1936 arasında Stokholm Üniversitesi`nde siyasal iktisat dersleri verdi.Ardından Maliye bakanlığında daimi misteşar olarak devlet hizmetine girdi, daha sonra da İsveç Merkez Bankası yönetim kurulu başkanı oldu.1947`den sonra Dışişleri Bakanlığı`nda görev yaptı.1951`de BM Genel Kurulu`ndaki İsveç delegasyonunun başkan yardımcılığına, 1952`de de başkanlığına getirildi.Norveçli Trygve Lie`nin BM genel sekreterliğinden istifa etmesinden beş ay sonra, 10 Nisan 1953`te beş yıl süreyle bu göreve seçildi.Eylül 1957`de yapılan seçimle beş yıllık bir dönem için yeniden aynı göreve getirildi.
Genel sekreterliğinin ilk yıllarında ağırlıklı olarak Ortadoğu`da İsrail ile Arap devletleri arasındaki savaş ve savaş tehlikesi konularıyla ilgilendi.1957 Nobel Barış Ödülü`nün sahibi, Kanadalı devlet adamı Lester Pearson`la birlikte, 1956`da patlak veren Süveyş Krizi`nin çözülmesi için yürütülen çalışmalara katıldı.Ayrıca 1958`de Lübnan ve Ürdün`de baş gösteren bunalımın çözümünde önemli rol oynadı.
Belçika Kongosu`nun 30 Haziran 1960`ta bağımsızlığını kazanmasından kısa bir süre sonra başlayan ve bütün ülkeyi saran karışıklıkları durdurmak amacıyla bölgeye BM`ye bağlı birlikler gönderdi.Sovyetler Birliği Eylül 1960`ta Hammarskjöld`ün bu kararını şiddetle eleştirerek genel sekreterlikten istifa etmesini ve bu görevin Batılı,sosyalist ve tarafsız ülkelerin temsilcilerinden oluşan üç kişilik bir kurula (``Troyka``) devredilmesini istedi. Hammarskjöld Kongo`dan ayrılarak bağımsızlığını ilan eden Katanga eyaleti başkanı Moise Tshombe`yle ülkede barış sağlanması için görüşmelerde bulunmak üzere Kongo`ya giderken meydana gelen bir uçak kazasında öldü.
Nobel Barış Ödülü Birleşmiş Milletler Genel Sekreteri
