documenta her beş yılda bir Almanya'nın Kassel şehrinde yeralan modern ve çağdaş sanat sergisidir. 1955 yılında Kassel'de yeralan Bundesgartenschau (Federal Bahçıvanlık Gözterisi'nin bir parçası olarak sanatçı, öğretmen ve küratörArnold Bode tarafından kurulmuştur. Nasyonel Sosyalistzm'in kültürel karanlığından Almanya'yı kurtarıp çağdaş sanat seviyesine bir an önce ulaştırmak hedeflenmiştir. İlk documenta'da Picasso ve Kandinsky gibi güncel sanat üzerinde çok etkisi olduğu düşünülen birçok sanatçı bulunmuştur. Son dönemlerde documentalarda tüm kıtalardan sanat eserleri sergilenmektedir. Her documentada sanat eserleri 100 gün boyunca sergilenir ve bu nedenle de sıklıkla "100 günlük müze" olarak adlandırılır. documenta satış yapılan bir sergi değildir. Genellikle Venedik Biyenali, Art Basel ve Skulptur Projekte Münster ile aynı zamana denk gelir. 2012 yılında yapılan documenta sergisi ana bir tema çevresinde geliştirilmiştir. Bu tema birbirlerini ilk defa "Birleşik Arap Emirliklerinin para ile dolu çöllerinde" tanışmış olan iki bireyin Atlantik'in iki yakasından birbirlerine bağlanmalarıdır. Bu tema aynı zamanda küreselleşmenin romantik potansiyeli üzerine bir yorumlama olduğu kadar dijital platformların ilişkileri nasıl karmaşıklaştırabileceğine karşı yapılmış bir eleştirel yaklaşım ve bu tür ilişkilerin doğasını sorgulamayı amaçlayan bir konudur. “documenta” sözünün etimolojisi Serginin adı olan "documenta" uydurulmuş bir kelimedir. Bu ad özellikle 1955 yılında yapılmış olan ilk sergi ve diğer sergilerin Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi dönemi sırasında Alman halkına açık olmayan çağdaş sanatın bir "dokümantasyonu" olmayı amaçladığını göstermektedir. Arnold Bode'ye yakın olanların söylediğine göre bu adın verilmesinde Latincedocumentum kelimesinin docere (Latince: “öğretmek”) ve mens (Latince: “zeka”) olarak ikiye ayrılması ve bunun documentanın amacını açıklamak için iyi bir kelime olması yatmaktadır. Her documenta sergisi kendine özgü bir görsel kimlik kullanmıştır ve bunların çoğunda Bauhaus'ta ortaya çıkan yalnızca küçük harf kullanma stili kullanılmıştır. Tarihçe İlk documenta'nın, documenta 1'in kurucusu Kassel şehrinden öğretmen ve tasarımcı Arnold Bode idi. İlk olarak Bundesgartenschau'nun yanında destekleyici bir gösteri olarak planlanan sergi 1955 yılında 130.000'den fazla ziyaretçi çekmiştir. İlk serginin teması "çağdaş sanat"tan yani 1945 yılından sonraki sanattan çok Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi döneminde Almanya'da "Entartete Kunst" olarak bilinen Fovizm, Ekspresyonizm, Kübizm, Blauer Reiter, Fütürizm ve Pittura Metafisica'nın eserlerinin halka gösterilmesine yönelikti. Dolayısıyla 1920'lerin ve 1930'ların soyut sanatı ve özellikle soyut resimler bu serginin odak noktasını oluşturuyordu. Zamanla sergilerin odağı çağdaş sanata doğru kaydı. Başlangıçta gösteri yalnızca Avrupalı sanatçıların eserleri ile sınırlıydı ancak sonraları Amerika, Afrika ve Asya kıtasından sanatçıların eserleri de sergilenmeye başladı. İlk defa kar getiren Documenta IV gösterisinde pop art, minimalizm ve kinetik sanat eserlerinden bir karma sergilenmiştir. Gerçekliği Sorgulamak -- Günümüzün Resimsel Dünyaları temasının etrafında şekillenen 1972 documenta gösterisi minimal ve soyut sanat eserlerini sergileyerek sanat tanımı radikal olarak değiştirdi ve bu tarzların halk tarafından kabul edilmesi için bir dönüm noktası oluşturdu. Aynı sergide o zamana kadar tanınmayan İsviçreli Adolf Wolfli'nin eserlerine büyük bir bölüm ayrıldı. Joseph Beuys, ütopik "Organization for Direct Democracy" (Doğrudan Demokrasi Örgütü) himayesinde birçok kere eserlerini sergiledi. 1945, 1968 ve 1976/77 gibi geniş sosyal ve kültürel karışıklıkları gösteren önemli siyasi tarihler documenta X (1997) sergisinin temel taşları oldu ve sanatın siyasi, sosyal, kültürel ve estetik keşifsel işlevleri incelendi. Documenta XI göç, kentleşme ve sömürgeleşme sonrası deneyimler gibi temalar çevresinde şekillendi ve belgesel fotoğraf, film ve videolar gösterildi. Ancak katılımcılar serginin açılışından önce kamuya açıklanmamaktadır. Her ne kadar küratörler sanatçı seçiminde sanat pazarının dışına çıktıklarını belirtse de katılımcılar arasında her zaman tanınmış sanatçılar yer almaktadır. Örneğin documenta XIII'te, sanat eleştirmeni Jerry Saltz katılımcı sanatçıların üçte birinden fazlasının tanınmış Marian Goodman Gallery tarafından temsil edildiğini belirtmiştir. Coosje van Bruggen 1982 sergisi documenta VII için sanatçıların seçilmesine yardımcı olmuştur. Documenta IX'un küratör ekibi içinde Jan Hoet, Piero Luigi Tazzi, Denys Zacharopoulos, ve Bart de Baere yeralmıştır. documenta X için ilk kadın ve ilk Almanca konuşmayan sanat yönetmeni olarak Catherine David seçilmiştir. İlk Avrupalı olmayan sanat yönetmeni Okwui Enwezor documenta XI'de çalışmıştır. Mekanlar documenta Kassel şehrinde değişik mekanlarda sergilenmiştir. 1955 yılından beri sabit olan mekan Fridericianum müzesidir. 1992 yılında documenta IX için documenta-Halle yapılmıştır ve günümüzde sergilerin bir kısmı bu salonda yapılmaktadır. documenta için kullanılan diğer mekanlar arasında Karlsaue parkı, Schloss Wilhelmshöhe, Neue Galerie, Ottoneum ve Kulturzentrum Schlachthof sayılabilir. Okwui Enezor documenta'nın aldığı Avrupa-merkezli yaklaşımı değiştirebilmek için documenta XI'den önce Viyana, Berlin, Yeni Delhi, St. Lucia ve Lagos'ta beş platform kurarak documenta'yı yeni deneysel kültürlerin ortaya çıkabileceği sömürge sonrası sınırsız bir uzaya taşıyarak yeni bir boyut getirmeyi denedi. documenta XIII'te (2012), eserlerin yaklaşık beşte biri Kabul, Afganistan ve Banff, Kanada gibi yerlerde halka açıldı. documenta XII için Fransız mimarlar Anne Lacaton ve Jean-Philippe Vassal park içinde geçici "Aue-Pavillon"u kurmuştur. Kalıcı sergiler Farklı documentalarda sergilenen eserlerden bazıları Kassel müzeleri tarafından satın alınmıştır.Bunların arasında Joseph Beuys'un 7000 Eichen; by Haus-Rucker-Co'nun Rahmenbau (1977); Horst H. Baumann'nın Laserscape Kassel (1977); Anatol Herzfeld'in Traumschiff Tante Olga (1977); Walter De Maria'nın Vertikaler Erdkilometer; Claes Oldenburg'un Spitzhacke (1982); Jonathan Borofsky'nin Man walking to the sky (1992) ve Thomas Schütte'nin Fremde eserleri sayılabilir. documenta arşivi Bu sergi nedeniyle ortaya çıkarılan oldukça çok sayıda malzemenin bulunması nedeniyle Arnold Bode 1961'de bir arşiv yaratmaya karar vermiştir. Arşivin içerdiği koleksiyonun özünü documenta organizasyonunun dosyaları ve malzemelerinden gelmektedir. Arnold Bode ve sanatçı Harry Kramer tarafından ayrıca oluşturulan video ve görsel arşivi de sürekli olarak büyümektedir. Ziyaretçiler 1992 yılında, documenta IX'da, documenta tarihinde ilk olarak yarım milyondan fazla kişi Kassel şehrine gelmiştir. 2002 yılında documenta, Kassel şehrinin nüfusunun üç katı sayıda 650.000 ziyaretçiyi ağırlamıştır. 2007 yılında, üçte biri yurtdışından gelen ve bunların arasında Hollanda, Fransa, Belçika ve Avusturya vatandaşlarının çoğunluğu oluşturduğu 754.000 ziyaretçi sergiye katılmıştır. Bütçe 2007 yılında documenta'nın bütçesinin yarısı olan 19 milyon avro Kassel şehri, Hessen eyaleti ve Almanya'nın Kulturstiftung des Bundes'i tarafından ödenmiştir. Geri kalanı sponsorlardan, bağışlardan ve bilet satışlarından sağlanmıştır. Notlar
