Hamdullah Suphi Tanrıöver, 1885'te İstanbul'da doğdu. Daha çok mütareke döneminde ve cumhuriyetin ilk yıllarında yaptığı coşkulu konuşmalarıyla tanınan siyaset adamı, şair ve yazardır. Tanzimat döneminin tanınmış bilim ve devlet adamlarından Abdüllatif Subhi Paşa'nın oğluydu.
Mekteb-i Sultani'yi (Galatasaray Lisesi) bitirdikten sonra ilkokul öğretmeni olarak çalıştı. Ayasofya Rüştiyesi'nde hitabet ve Fransızca, Darülfünun-ı Osmani'de (İstanbul Üniversitesi) Türk-İslam sanatı dersleri okuttu. 1920'de ilk TBMM'ne Antalya milletvekili olarak girdi. Aynı yıl ilk İcra Vekilleri Heyeti'nde maarif vekilliğine getirildi.1923'te TBMM'ye İstanbul milletvekili olarak katıldı. 1925'te ikinci kez maarif vekilliği görevinde bulundu.
1927'de yeniden İstanbul milletvekili seçildi. 1935'te Bükreş büyükelçiliğine atandı. 1943'te İçel ve 1946'da İstanbul milletvekili seçildi. 1950'de Demokrat Parti listesinden bağımsız Manisa milletvekili, 1954'te Demokrat Parti'den İstanbul milletvekili oldu. 1957'de Hürriyet Partisi adayı olarak katıldığı seçimi yitirdi ve siyasetten çekildi.Tanrıöver'in “Namık Kemal” adlı ilk şiiri, Paris'te yayımlanan Şura-yı Ümmet gazetesinde çıkmıştı. 1909'da Fecr-i Ati topluluğuna katılan Tanrıöver 1911'de bu topluluktan ayrılarak Genç Kalemler dergisi çevresinde gelişen milli edebiyat akımına bağlandı. 1912'de milliyetçilik hareketini İstanbul'daki merkezi olan Türk Ocağı'na girdi ve ertesi yıl bu kurumun başkanlığına getirildi. Türk Ocağı genel başkanı olarak, Türkçülük ve milliyetçilik yolunda çalışmalar yürüttü. Etkili konuşmalarıyla güçlü bir hatip olarak tanındı.
İstanbul'da işgalci güçlere karşı düzenlenen açık hava toplantılarında, daha sonra TBMM kürsüsünde ve Türk Kurtuluş Savaşı sırasında halkı aydınlatmak için gönderildiği Konya, Antalya gibi yerlerde hitabetin etkili örnekleri olan konuşmalar yaptı. Konuşmalarından seçmeleri: Dağ Yolu(1928-1931)Yazılarını da “Güne Bakan” adlı kitapta topladı.Tanrıöver 11 Haziran 1966'da İstanbul'da öldü.