Hatikva (İbranice: התקווה, "Umut") İsrail`in milli marşıdır.
Tarihi
Bugün İsrail Devleti`nin milli marşı statüsünde bulunan marşın sözleri, Orta Avrupalı-Yahudi Naftali Herz Imber tarafından ilk olarak 1878 yılında Ukrayna`nın Zolohiv kentinde 9 kıtalık bir şiir olarak kaleme alınmıştır.1897 yılında I. Siyonist Kongre`de Siyonizm`in marşı kabul edilerek Paul Ben-Haim tarafından Ukrayna Yahudileri`nin folklorik müzikleri ezgisinde bestelendi. 1948 yılında İsrail Devleti kurulana kadar birçok değişiklikler geçiren marş, devlet kurulduğunda gayriresmi olarak milli marş olarak ilan edildi. [1]
Marş yeni versiyonunda, eskisinin sadece ilk dörtlüğü ile nakarat dörtlüğünü kapsıyordu, ayrıca "``Kudüs topraklarına geri dönme umudu``" ,"``Özgür bir millet olma``" sözü ile değiştirilmişti.
İsrail`in milli marşı hakkında pek bilinmeyen fakat ilginç bir gerçek de vardır ki, İsrail hükumeti milli marşlarını 2004 kasımına kadar resmi olarak ilan etmemişlerdir. Onyıllarca böyle söylenen marş Knesset`in devlet bayrağı ve arması ile çıkardığı kanunlar sırasında fark edilmiş ve yasa çıkararak resmiyet kazanmıştır.
Müziği
Hatikva`nın müziği geçmiş yıllarda yapılmış bazı örneklere büyük ölçüde bezemenktedir. [2] Bir İtalyan şarkısı, İspanyol Katolik ilahisi, Polak folk şarkısı ve Ukrayna şarkılarının bazı bölümleri marşınkiler ile büyük benzerlik gösterir. Marşın kim tam olarak tarafından bestelendiği bilinmemektedir zira sözleri gibi müziği de büyük değişiklikler geçirmiştir. Fakat bugün kullanılan müziğin Samuel Cohen tarafından 1888 ylında bestelenen versiyon olduğu kuvvetli bir ihtimaldir. [3]Sözleri
İsrail Devleti`nin milli marşının İbranice yazılışı, Latin Harfleri ile okunuşu ve İngilizce çevirisi aşağıdaki gibidir.
כל עוד בלבב ×¤× ×™××” × ×¤×© יהודי הו××™×”, ולפ×תי ×זרח קדי××” עין לציון צופיה - עוד ×œ× ×בדה ×ª×§×•×ª× ×•, התקווה בת ×©× ×•×ª ×לפי×, להיות ×¢× ×—×•×¤×©×™ ב××¨×¦× ×• ×רץ ציון וירושלי×. |
Kol `od balevav P`nimah - Nefesh Yehudi homiyah Ulfa`atey mizrakh kadimah `Ayin le`tzion tzofiyah -- `Od lo avdah tikvatenu Hatikvah bat shnot alpayim: Lihyot `am khofshi be`artzenu - Eretz Tziyon vi`rushalayim. |
As long as in the heart, within, A Jewish soul still yearns, And toward the end of East An eye still watches toward Zion -- Our hope is not yet lost, The hope of two thousand years, To be a free nation in our own land, The land of Zion and Jerusalem. |
Marşın ikinci dörtlüğün ilk dizesindeki ``Umudumuz henüz kaybolmadı`` (Our hope is not yet lost) sözleri birçok kişi tarafından Polonya`nın milli marşındaki, ``Polonya henüz kaybolmadı`` dizesine benzetilir. Ukrayna milli marşındaki ``Ukrayna henüz ölmedi`` sözleri de bu iki örneğe paralellik gösterir. Fakat bu edebi bir söz olup, pek çok kez İncil`de tekrarlanmaktadır.