Kara Vasıf veya Soyadı Kanunu sonrasında, İstanbul`un işgali sırasında kurduğu direniş amaçlı Karakol Cemiyetinin isminden hareketle Vasıf Karakol, İttihat ve Terakki içinde faal bir çizgi izlemiş, Son Osmanlı Meclisi Mebusanı ve T.B.M.M. 1. Dönem`de milletvekilliği yapmış asker ve siyaset adamıdır.
1872`de Yemen`de doğdu. 1903`te kurmay yüzbaşı olarak Harbiye`yi bitirdi. İttihat ve Terakki Cemiyeti`ne üye oldu. 31 Mart Olayı (1909) sırasında Hareket Ordusu`nun kurmay karargahında bulundu. Daha sonra askerlikten ayrıldı. 1. Dünya Savaşı`nın yenilgiyle sonuçlanmasından sonra, İttihat ve Terakki yönetiminin emri üzerine, Baha Sait Bey`le birlikte İstanbul`daki ilk direniş örgütü olan Karakol Cemiyetini kurdu. Mustafa Kemal`le ilişkiye geçerek 4 Eylül-11 Eylül 1919`da toplanan Sivas Kongresine katıldı ve Heyeti Temsiliye üyeliğine getirildi. Ancak Karakol Cemiyeti`nin "ittihatçı" yapısı Mustafa Kemal`i kaygılandırıyordu. Bu Cemiyet sonunda Heyeti Temsiliye kararıyla kapatıldı.
12 Ocak 1920`de toplanan son Osmanlı Meclisi Mebusanı`na katılan ve İstanbul`un 16 Mart 1920`de işgalinden sonra Malta sürgünleri arasında yer alan Kara Vasıf, Ekim 1921`de serbest bırakıldı. 23 Kasım 1921`de Sivas Mebusu olarak T.B.M.M.`ne girdi. Mecliste 2. Grup içinde yer aldı. Mustafa Kemal`e yönelttiği eleştirilerle dikkati çekti. 1923`te toplanan T.B.M.M. 2. Dönem`e seçilemedi. 1925`te muhalefetin siyasal örgütü olan Terakkiperver Cumhuriyet Fırkasına girdi ve genel sekreterliğe getirildi. 1926`da Mustafa Kemal`e düzenlenmesi planlanan İzmir suikasti olayıyla ilgili olarak, birçok eski ittihatçı ve TPCF yöneticisiyle birlikte tutuklandı. İstiklal Mahkemesindeki yargılama sonunda aklandı ve bir kaza sonucu 9 Aralık 1931 günü İstanbul`da ölene kadar siyasal tartışmalardan uzak kaldı.