Nejat Başeğmezler 1950 yılında doğdu. 1962 yılında Ankara Devlet Konservatuvarı'nın keman bölümüne girerek Necdet Remzi Atak'ın öğrencisi oldu. 1972 yılında okulun viyola bölümünü bitirdi. 1971 yılından buyana Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası'nda çalışmaktadır.
Bestecilik öğrenimini Erçivan Saydam ile Armoni, Kontrpuan ve Necil Kazım Akses ile Armoni, Kompozisyon çalışarak yapan Nejat Başeğmezler’in başlıca eserleri, şunlardır :
Uvertür
Üç Gitar ve Orkestra için Konçerto
“Lozan” Viyola ve orkestra için konçerto
Sinfonietta.(çift yaylı çalgılar orkestrası, piyano ve solo trompet)
Süit.(yaylıçalgılar orkestrası)
“b-n-a-a” Yaylıçalgılar Kuarteti için dört bölüm
“Yamacıma gel” Altılı için müzik. (2 gitar, 2 keman, viyola, viyolonsel)
Armağan I, II, III. (viyola/piyano)
Kambur Üstüne Kambur (1 perdelik opera; Libretto: Murat Göksu)
“G”Bale Müziği (elektronik ortam; Koreografi: Aydın Teker)
“Bişeyler” Piyano için parçalar
Susam Sokağı Şarkıları (TV eğitim programı için çeşitli çocuk müzikleri)
Bestecinin ödül alan bazı eserleri :
- "EDCBA" Senfonik Bölüm. 1996 Nejat Eczacıbaşı 1. Ulusal Beste Yarışması’nda ikinci.
- Arp ve Orkestra için konçerto.1998 Nejat Eczacıbaşı 2. Ulusal Beste Yarışması’nda ikinci.
- Cumhuriyetin 75.Yıl Marşı.(söz: Prof. Dr. İhsan Özkaynak)1998 TRT yarışmasında birinci.
- “Aydınlığa doğru” Büyük orkestra, Koro ve Tenor solo için beş bölümlü senfonik şiir.
T.C. Kültür Bakanlığı 2002-2003 Ulusal Beste Yarışması’nda üçüncü.
Konçerto, arpist Çağatay Akyol’un isteği üzerine 1997-98 yıllarında bestelenmiştir.
Birinci bölüm (Andante deciso) arpin tek başına sunduğu vakur bir tema ile başlar. İkinci tema aksak ölçüsü (5/8) ve ezgi yapısıyla Türk halk müziğinden kaynaklanmaktadır. Her iki temanın sunuluşundan sonra ilk tema daha heyecanlı, daha girişken bir çeşitleme ile yeniden gelir. Sona doğru ise baslardan kemanlara doğru yükselen müziğe bir ara arp ve üfleme çalgılar da katılır. Sonra baslarla yeniden başlayıp yeniden yükselen gerginlik zirveye ulaştığında ilk tema üfleme çalgıların tiz bölgelerinde bir kez daha duyulur ama bölüm yumuşak, hafif bir akorla biter.
İkinci bölüm (Andantino) bir la dizisinin seslerinin çalgılarda tek tek duyulmasıyla başlar. Mistik bir hava yaratan bu girişten sonra arp, yaylıçalgıların oluşturduğu sisli ortamda birinci temayı sunar. Sonra koranglede ikinci tema duyulur. İki temanın ard arda tekrarları sürerken birinci tema her gelişinde karamsarlığından yavaşça sıyrılmakta, daha neşeli bir kişiliğe bürünmektedir. Sonunda arp tek başına kalır ama neşe sona ermiştir. Burada arp dağarında ilk kez yapılan bir çalış tekniği ile çok hafif, belli belirsiz duyulan tremolo’lar yapar.· Ardından ikinci tema, çalgılarda bir Fug gibi üst üste yığılmaya başlar. Yoğunluk, gürlük, gerginlik artar ve sert, kısa bir akorla hiç ara verilmeksizin üçüncü bölüme geçilir.
Üçüncü bölüm (Allegro) bir oyun havasını andıran birinci tema, benzer karakterde bir ikinci tema ve daha sakin ve yumuşak üçüncü bir temadan oluşur. Bu tema yaylı çalgıların uzun sesleri arasında, belirgin bir tema değil arpin bir doğaçlaması gibidir. Bölüm hareketli bir koda ile biter.
