İtilaf Devletleri: Birleşik Donanma
Saldırı gücü için Carden'in Akdeniz filosu güçlü savaş gemileriyle desteklendi. Zamanın en ileri teknolojisine sahip İngiliz donanması, Fransız filosunun ve sembolik de olsa Rusya'nın (Askold gemisi) desteği ile dünyanın en büyük donanmasını oluşturuyordu.} Asker sıkıntısı nedeniyle harekat başlangıçta sadece deniz kuvvetlerine dayanmaktayken, Şubat başında, kraliyet denizcilerine destek olmak üzere 29. Britanya Tümeni de Mısır'da eğitim görmekte olan Avustralya ve Yeni Zelanda birliklerine katıldı. Savaşın o aşamasında, bu kara birliklerinin Boğaz'da değil İstanbul'un işgalinde kullanılması öngörülmekteydi. } ==Harekatlar== Birleşik donanmanın harekat planı dört aşamalıydı: Birinci, ikinci ve üçüncü aşamalarda dış, orta ve merkez tahkimatlar yok edilerek mayın hatları temizlenecek, son aşamada ise kalan mayın hatları temizlenerek donanma Marmara'ya girecekti. İlk aşamaya 19 Şubat'ta başlandı.19, 25 ve 28 Şubat Harekatları
Birleşik Donanmanın plana uygun ilk harekatı 19 Şubat 1915 günü, Dış Tahkimatın imha edilmesine yönelik olarak Birleşik Donanmanın 12 gemisiyle (Inflexible, Agamemnon, Queen Elizabeth, Vengeance, Albron, Cornwallis, Irresistible, Triumph, Suffren, Bouvet, Charlemange ve Gaulors) yapılmıştır. Sabah 09:15'te başlayan harekatın ilk bölümünde hedef olan Ertuğrul, Seddülbahir, Kumkale ve Orhaniye tabyaları, menzilleri kısa olduğu için karşılık verememiştir. Saat 14:00 dolaylarında gemiler ilerleyerek 5-7 km.den atışa geçince Osmanlı tabyaları karşılık vermeye başlamış, üç saat kadar süren çatışmada Birleşik Donanma gemilerinden çoğu hafif isabet almışlardır. Osmanlı tarafında, toplar tahrip olmamış, 4 şehit, 11 yaralı kayıp verilmiştir. Havanın kararması üzerine saat 17:30'da donanma geri çekilmiştir. Bozan hava sebebiyle bir sonraki saldırı ancak 25 Şubat 1915 günü başlatılmıştır. Önceki denemenin deneyimiyle hareket eden Birleşik Donanma'nın sekiz zırhlısı, ilerleyen saatlerde Osmanlı toplarının birer birer ateşi kestiğini görünce ileri çıkarak ateşe devam etmişlerdir. Gemiler, savaşın sonunda Osmanlı Dış Tahkimatını oluşturan dört tahkimattaki tüm topları imha etmişlerdir. Osmanlı tarafının topların yanı sıra kaybı 13 şehit ve 19 yaralıdır. Queen Elizabeth ve iki zırhlı, 26 Şubat günü Boğaz'dan 23 km. içeri ilerleyerek Merkez Tahkimatı uzak mesafeden ateş altına almaya başladı. Dardanos ve Mecidiye tabyalarındaki uzun menzilli topların karşılık vermesi üzerine geri çekildiler. Aynı gün her iki yakadaki Dış Tahkimat bölgesine birer bölük İngiliz askeri çıkartıldı. Bu birlikler tabyalardaki sağlam kalan malzemeyi tahrip etmeyi amaçlıyorlardı. Gelibolu'da küçük çaplı bir çatışmanın ardından bu amacı gerçekleştirdiler. Ancak Anadolu yakasında Osmanlı piyadesinin taarruzu buna fırsat vermedi. Böylece 26 Şubat tarihinde Amiral Carden'in planının ilk aşaması tamamlanmış, Dış Tahkimat tümüyle imha edilmişti. Amiral Carden, 28 Şubat 1914 günü Orta Tahkimat bölgesine taarruz için emir vermiştir. Harekatın bu bölümü donanma için daha güç olmaktadır. Bu bölgedeki toplar hareketlidir ve yerleri saptandığında ateşi keserek yer değiştirebilmektedirler. Savaş gemilerine karşı ateş açmamakta, beklemekte, mayın tarama gemileri ortaya çıktığında ateşe başlamaktadırlar. Sahte tahkimatlardan duman salınması, tam da bu toplar ateşe başladığında yapılmaktaydı. Görece küçük çaplı olan bu toplar savaş gemileri üzerinde etkili olamasa da mayın tarama gemilerini rahatlıkla etkisiz hale getirebilmekteydiler. Gece de devam eden topçu düellosunda her iki taraf ışıldaklar kullanmaktaydı. Osmanlı ışıldakları, toplar gibi, ateş yemeye başladığında kapanıyor ve yer değiştiriyordu.Son harekat planı
Savaşın geldiği noktada Rumeli yakasında Seddülbahir ve Ertuğrul tabyaları ile Anadolu yakasında Kumkale ve Orhaniye tabyaları, yani Boğaz'ın dış tahkimatı tahrip edilmiş durumdaydı. 14 Mart'ta İngiliz Deniz Bakanı Churchill, Amiral Carden'e gönderdiği telgrafta, Boğazın mutlaka mayınlardan arındırılması gerektiğini vurgulamaktadır. Amiral Carden cevabi telgrafında, son ve kesin taarruzun 17 Mart'ta yapılacağını belirtmiş, ancak savaşta bozulan ruhsal sağlığının tamamen iflas etmesi üzerine 16 Mart 1915 günü görevden çekilmiştir. Churchill, yeni Akdeniz Filo Komutanlığı'na Amiral de Robeck'i atamış, önceki planın da "derhal" uygulanması emrini vermiştir. Amiral de Robeck, Çanakkale Müstahkem Mevkii'nin Merkez Tahkimatı'nın ağır toplarını imha etmeyi, bu kesimdeki mayınları temizleyerek Boğazı donanmanın geçişine açmayı amaçlayan planı 18 Mart sabahı uygulamaya koymayı kararlaştırmıştır. Bu arada Boğazın en dar yeri olan Çanakkale ile Kilitbahir'e birkaç tabur gücünde asker çıkarılması da gündemdedir. Esasen bu en dar yerden 7 km. kadar güneyine kadar Boğazda 800 metreden çok daha geniş bir alan, şimdiden mayından arındırılmış durumdadır.Nusret Mayın Gemisi ve 11. mayın hattı
} Müstahkem Mevkii Komutanlığı, Boğaz'a bir saldırının kademeler halinde yapılacağını, ilk kademeyi oluşturan gemilerin cephanesi bitince geri çekilerek yerlerini ikinci kademe gemilere bırakacaklarını doğru olarak tahmin edebiliyordu. Geri çekilen gemilerin de Çanakkale Boğazı'nın en geniş yeri olan Erenköy önlerindeki koyda (Karanlık Liman) dönüş manevrası yapacakları düşünülmüş ve Merkez Tahkimat bölgesindekilere ek olarak bu rota üzerine de bir mayın hattı öngörülmüştü. Nusret Mayın Gemisi, İttihat ve Terakki Partisi üyesi Albay Cevat komutasında bu limana 8 Mart 1915 sabahı 05:00 dolaylarında toplam 26 mayını gizlice dökmüştür.Dz. Alb. Salim Besbelli - Çanakkale'de Türk Bahriyesi Onbirinci hattı oluşturan bu mayın hattı, Orta Tahkimat bölgesine, sahile yakın olarak, kıyıya paralel dökülmüş, bulunmamaları için ters yerleştirilmişlerdir. Nitekim daha sonra bu mayınlar savaşın gidişatını etkileyen ve muhtemelen İtilaf Devletleri'ni deniz harekatından caydıran en büyük etken olmuştur.18 Mart 1915 Harekatı
