1.Çiçek örtüsü: Üreme organlarını dıştan sararak onları dış etkilerden korur. Doğrudan üremeye katılmadığı için `verimsiz kısım` olarak da adlandırılır.
Dikotil bitkilerde çiçek örtüsü 2 kısımdan oluşur: Çanak yapraklar(sepal) ve taç yapraklar(petal).
Çanak yapraklar(sepal): Çiçeğin en dışındaki yeşil veya kahverengi tonlarında olan küçük yapraklardır. Bu yapraklar, çiçek tomurcuk halindeyken onu dış etmenlerden korur.
Taç yapraklar(petal): Çiçeğin en gösterişli kısmıdır. Üreme organlarının dışında bulunur. Gösterişli yapısı ve renkleriyle birçok canlıyı cezbederek tozlaşmada önemli bir role sahiptir.
Monokotil bitkilerde çiçek örtüsü `tepal` adı verilen bir kısımdan oluşur.
2.Üreme organları: Üreme işlevini yerine getirerek neslin devamlılığını sağlar. Bu nedenle `verimli kısım` olarak da adlandırılır.
Erkek üreme organı: Filament (sapçık) ve anter (başçık) denilen iki kısımdan oluşur. Filament, anterin çiçeğe tunmasını; anter ise, polen oluşumunu sağlar.
Dişi üreme organı: Ovaryum (yumurtalık), stilus(boyuncuk) ve stigma(tepecik) olmak üzere üç kısımdan oluşur. Ovaryum, dişi üreme organının en alt kısmında bulunur ve tohum taslaklarını taşır. Stilus, dişi üreme organının ortasında bulunur ve stigmada çimlenen polenlerin ovaryuma ulaşmasını sağlar. Stigma ise, tozlaşma ile gelen polenlerin dişi organa tutunmasını ve çimlenmesini sağlar.
3.Çiçek sapı: `Pedisel` olarak da adlandırılan bu kısım, çiçeği taşır. Saplı çiçeklere `pedisellat çiçek`, sapsız çiçeklere de `sessil çiçek` adı verilir.
4.Çiçek tablası: Tüm çiçek parçalarının üzerinde bulunduğu kısımdır. `Reseptakulum` olarak da adlandırılır.
Çiçekler herkesin bildiği gibi çevreye güzellik katar. Bunun yanında içinde bulunduğu bitkinin devamlılığını erkek organ sayesinde saçtığı tohumlarla sağlar.