Türkçe Bilgi logo TürkçeBilgi

Dil

Kısaca: Dil, insanlar arasında iletişimi sağlayan sesli ya da yazılı simgeler sistemi. Dil simgelerine "gösterge" adı verilir. Bu göstergeler, saymaca bir nitelik taşır; anlamlan doğal bir bağlantıdan kaynaklanmayıp toplumsal bir anlaşmadan, bireyler arasında üstü kapalı bir uzlaşmadan doğar. Bu tanıma göre dil, yalnızca insan toplumlarında bulunan bir yetenektir. Hayvan türleri de sesler ve beden hareketlerinin yardımıyla birbirleriyle ...devamı ☟

Kelimenin kökeni
Osmanlı Türkçesi دیل‎ sözcüğünden devralındı

Telaffuz

  • IPA: /dil/
  • Heceleri: dil
isim

dil (belirtme hâli dili, çoğulu diller)

  1. ayakkabı bağlarının ayağı rahatsız etmemesini sağlayan ve bağ altına rastlayan saya parçası
  2. belli durumlara, mesleklere, konulara mahsus dil
  3. düşünce ve duyguları bildirmeye yarayan herhangi bir anlatım aracı

istenilen yöne çevirmeye yarayan, çevresi oluklu, küçük döner tekerlek

  1. (anatomi) ağız boşluğunda tatamaya, yutkunmaya, sesleri boğumlamaya yarayan etli, hareketli, uzun organ, tat alma organı
    Ağzımı dolduran kocaman dil, kelimelere yer bırakmıyor ki... - Y. Z. Ortaç
  2. (askeriye) sorguya çekilmek için yakalanan esir
  3. (coğrafya) kıstak
  4. (denizcilik) makaraların ve bastikaların içine yerleştirilmiş olan, üzerinden geçirilen halatı
  5. (dil bilimi) çağa, gruba, yazara mahsus kelime hazinesi ve cümle bilgisi
  6. (dil bilimi) insanların düşündüklerini ve duyduklarını bildirmek için kelimelerle veya işaretlerle yaptıkları anlaşma, lisan, zeban
    Dilinden Anadolulu olduğu ancak belli oluyordu. - S. F. Abasıyanık
  7. (müzik) bâzı üflemeli çalgılarda titreşerek ses çıkaran ince metal yaprak
  8. (ölçüm) birçok aletin uzun, yassı ve çoğu hareketli bölümleri
    Terazi dili.
  9. (yiyecekler) büyükbaş hayvanların haşlanıp pişirildikten sonra yenebilen dili
  10. (Adana ağzı) anahtar

Üst kavramlar

  • (anatomi): organ
  • (dil bilimi): dil ailesi

Alt kavramlar

  • (anatomi): at dili, dana dili, domuz dili, küçük dil, sığır dili
  • (dil bilimi): biçimsel dil, bilim dili, canlı dil, geçer dil, günlük dil, konuşma dili, proto dil, resmî dil, sınıf dili, yaşayan dil
  • (dil bilimi): Abazaca, Abhazca, Afarca, Agulca, Akince, Aleutçe, Almanca, Amhara, Amoy lehçesi, Aramice, Arapça, Arince, Arnavutça, Asanca, Aşanti, Asurca, Avarca, Aymara, Azerice, Babilce, Balice, Bambara, Başkırca, Batakça, Batı Kanada İnuitçesi, Batsça, Bece, Bemba, Beyaz Rusça, Birmanca, Boşnakça, Bretonca, Bulgarca, Buryatça, Cavaca, Cebuca, Çeçence, Çekçe, Çeremişçe, Çerkesçe, Çuang, Çupikçe, Çuvaşça, Danca, Dargice, Dinka, Dogon, Doğu Kanada İnuitçesi, Dzongka, Endonezce, Ermenice, Eski Mısır dili, Estonca, Eve, Even, Evenki, Faroece, Felemenkçe, Fijice, Fince, Fon, Fransızca, Fucien lehçesi, Fulani, Ga, Galce, Galiçya dili, Go, Golde, Grönland İnuitçesi, Grönlandca, Guamca, Habeşçe, Hakka lehçesi, Hantıca, Hausa, Havaice, Hint Grubu, Hırvatça, Hititçe, İbo, İbranice, İfifik, İlokai, İngilizce, İnguşça, İnyupikçe, İrlandaca, İskoç dili, İspanyolca, İsveççe, İtalyanca, İzlandaca, Japonca, Kabiliya, Kalmukça, Kamboçça, Kantonca, Karaçayca, Karakalpakça, Karamajong, Karatay, Karelce, Karence, Katalanca, Kazakça, Kernevekçe, Ketçe, Khalka, Khasi, Kikenya, Kikongo, Kıptî dili, Kırgızca, Kiribatice, Kirundi, Komice, Korece, Kotça, Kpelle, Kumukça, Ladino, Lakça, Lamut, Laoca, Laponca, Latince, Lehçe, Letonca, Lezgice, Lidya dili, Likya dili, Lingala, Litvanyaca, Lolo, Luvi dili, Macarca, Makassarca, Makedonca, Malayca, Malgaşça, Mandarin, Mande, Mandinge, Mansice, Maori, Mariana Dili, Marice, Markizce, Masai, Miao dili, Mien Dili, Min lehçesi, Moğolca, Mon Dili, Moso, Mossi, Mundari, Nauruca, Ndebele, Nenetçe, Nogayca, Norveççe, Nubyaca, Nuer, Nunivak Çupikçesi, Nyanja, Odoma, Oroç, Özbekçe, Portekizce, Provensal, Prusça, Pumpokolca, Quechua, Romanşça, Ruandaca, Rumence, Rusça, Rutulca, Salarca, Samoaca, Samoyet, Şan, Santali, Sara, Şavya, Senufo, Serer, Sibirya Yupikçesi, Sidamo, Şilluk, Sırpça, Şloh, Slovakça, Slovence, Somalice, Şona, Songayca, Sotho, Sundaca, Supikçe, Süryanice, Svahili, Swazi, Tabasaranca, Tagalog, Tahitice, Tamaşek, Tayca, Tibetçe, Tigrece, Tigrina, Timorca, Tongaca, Tsahurca, Tswana, Tuareg, Türkçe, Türkmence, Tvi, Ubıhça, Ukraynaca, Umbundu, Uygurca, Vietnamca, Volofça, Wu lehçesi, Xhosa, Yakutça, Yao dili, Yidiş, Yoruba, Yuğca, Yunanca, Yupikçe, Zenet, Zulu
  • sun'î diller: betik dili, biçimsel dil, makina dili, programlama dili, sunî dil (sun'î dil), yapay dil, yapısal dil
  • tabii dil çeşitleri: akraba dil, ana dil, bitişken dil, bükünlü dil, çeviri dili, çevirici dili, çocuk dili, diplomatik dil, edebî dil, gizli dil, halk dili, halk dili, iltisaki dil, işaret dili, kayış dili, konuşma dili, konuşulan dil, kuş dili, ölçünlü dil, ölü dil, ortak dil, özel dil, resmî dil, standart dil, yabancı dil, yapay dil, yapma dil, yazı dili, yazın dili, yüksek dil
  • tabii dil gruplaması: Algonkin dilleri, Altay dilleri, And-Ekvator dilleri, Avustronezya dilleri, Çin-Tibet dilleri, Dene-Yenisey dilleri, Dravid dilleri, Eskimo-Aleut dilleri, Ge dilleri, Güney Asya dilleri, Hami-Sami dilleri, Hint-Avrupa dilleri, Hivaro dili, Jivaro dili, İrokua dilleri, izole diller, Kafkas dilleri, Karib dilleri, Khoisan dilleri, Maskoke dilleri, Maya dilleri, Mişe-Zoke dilleri, Nijer-Kongo dilleri, Nil-Sahra dilleri, Oto-Mange dilleri, Paleo-Asya dilleri, Pano-Takana dilleri, Saliş dilleri, Siyu dilleri, Tay-Kaday dilleri, Tupi-Guarani dilleri, Ural dilleri, Uto-Aztek dilleri, Yuma-Koçimi dilleri
  • tabii dil tipleri: analitik dil, çekimli dil, eklemeli dil, fiil-nesne dili, nesne-fiil dili, polisentetik dil, oligosentetik dil, sentetik dil, yalıtıcı dil
  •  (ölçüm): terazi dili

Atasözleri

Deyimler

Sözcük birliktelikleri

  • (dil bilimi): dil avcılığı, dil biçimi, dil öbeği

Türetilmiş kelime ve kavramlar

  • dilce, dilci, dilken, dille, dilli, dilse, dilsi, dilsiz
Kaynaklar
  • TDK Sözlüğü: "dil"

Ek okumalar

  • Vikipedi'de dil

Azerice

Köken

Eski Türkçe

dil

  1. (anatomi) dil
  2. (dil bilimi) dil, lisan, zeban

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe

dil

  1. (dil bilimi) dil, lisan, zeban

Kaynaklar

  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki

Kürtçe

dil

  1. gönül
  2. (anatomi) kalp, yürek

Türkmence

Köken

Eski Türkçe

dil

  1. (anatomi) dil
  2. (dil bilimi) dil, lisan, zeban

Yakutça

Köken

Eski Türkçe

  1. (anatomi) dil
  2. (dil bilimi) dil, lisan, zeban

Anlan Ayırımı; Aynı zamanda bir organ olan Dil hakkında bilgiye ulaşmak için buraya tıklayınız.

Dil, insanlar arasında iletişimi sağlayan sesli ya da yazılı simgeler sistemi. Dil simgelerine "gösterge" adı verilir. Bu göstergeler, saymaca bir nitelik taşır; anlamlan doğal bir bağlantıdan kaynaklanmayıp toplumsal bir anlaşmadan, bireyler arasında üstü kapalı bir uzlaşmadan doğar. Bu tanıma göre dil, yalnızca insan toplumlarında bulunan bir yetenektir. Hayvan türleri de sesler ve beden hareketlerinin yardımıyla birbirleriyle iletişim kurar, hatta birçokları bir noktaya kadar insan dilini anlamayı da öğrenebilir. Ama insanın dışında hiçbir tür, çıkardığı sesleri, insan dilinde olduğu gibi açık ve iç tutarlılığı olan, saymaca bir sistem durumuna getirememiştir.

Tanımı

Dilin birçok tanımı yapılmıştır. Dil, bir yaklaşıma göre, düşüncelerin, sözcük haline getirilmiş sesler aracılığıyla anlatılmasıdır. Ama bu tanım düşünce öğesine fazla ağırlık vermektedir. Dil, düşünce dışında kalan, bilinçsiz varlık alanlarını, duyguları, düşleri de kapsar.

Kesin bir tanımdan önce, dilin bazı özelliklerinin belirtilmesi gerekir.

Dil'in özellikleri

1. Fizyolojik ve zihinsel özürleri olmayan bütün insanlar, çocukluklarında, gırtlak ve ağızlarında bazı organların hareketlerinden doğan sesleri bir sesli iletişim sistemi haline getirmeyi ve öbür insanlarla iletişimlerinde bu sistemden hem işitici, hem de konuşucu olarak yararlanmayı öğrenirler.

2. Farklı sesli iletişim sistemleri yeryüzündeki farklı dilleri oluşturur. Farklı bir dilin ortaya çıkması için gerekli farklılık derecesini çok kesinlikle saptamak olanaklı değildir. Ama bu, örneğin iki Almanın farklı diller konuşması anlamına da gelmez. Eğer bir insan bir başka insanın dilini özel bir öğrenim görmeksizin anlayamıyorsa, bu iki insan farklı diller konuşuyorlardır. Buna karşılık, belirli bir dil içinde anlaşmayı güçleştiren, ama kesin olarak engellemeyen farklılıklara lehçe farklılığı denir.

3. Çoğunlukla insanlar önce bir tek dil öğrenirler. Çocuğun ailesinin ya da doğup büyüdüğü ortamdaki insanların konuştuğu bu dile anadili adı verilir. Bir çocuğun iki dili birden öğrenerek büyüdüğü durumlar enderdir.

4. Bu özellikleriyle dil, insana özgü bir yetenektir. Öteki türlerin de seslerle ya da başka araçlarla birbirleriyle iletişim kurabildikleri ilinmektedir, ama insan dilinin en önemli özellikleri olan çift eklemliliğe, tutumluluğa, sınırsız üretkenliğe ve yaratıcılığa hiçbir hayvan türünün iletişiminde rastlanmaz. İnsanların konuşma konuları sınırsızdır. Dilin kapsayamayacağı hiçbir alan yoktur. Oysa hayvanların iletişim konuları, üreme ve sağ kalma gibi en temel gereksinimlerle sınırlıdır. Papağan gibi insanların yanında uzun süre bulunan kuşların çıkardığı, sözcüklere benzeyen seslerin de iletişim amacı taşımadığı bilinmektedir. Bu tür sesler, canlılardaki öykünme dürtüsününürünüdür.

Dilin önemi ve gücü ilk çağlardan beri vurgulanmıştır. Adlandırma, nesnelere ad yerme, dilin yalnızca bir yönü olsa da, ilk insanlar için büyüleyici bir değer taşımıştır. Birçok kültürde adlandırma yeteneği, nesneler üzerinde denetim kurmanın, onlara sahip olmanın en kesin yolu olarak görülmüştür. İlkel kültürlerde insanların adlarını yabancılara açıklamaktan kaçınmaları da buna bağlanabilir.

Geçmişte, dilin tanrısal bir kökeni olduğuna inanılırdı. Eski Sami inançlarını yansıtan Eski Ahit'te, Adem'in dünyadaki yaratıkları Tanrı'nın yardımıyla adlandırdığı anlatılır. Hindu dinine göre de dili, tanrı İndra yaratmıştır. İskandinav mikolojisinde rünik alfabeyi yaratan tanrı Odin'dir. Gene Eski Ahit'in Tekvin bölümünde, başlangıçta bütün dünyanın "dilinin bir, sözünün bir" olduğu belirtilir. Ama insanlar gökyüzüne ulaşacak bir kule (Babil Kulesi) yapmaya kalkışınca, Tanrı onların dillerini böler ve böylece birbirlerini anlamalarını önleyen birçok dil ortaya çıkar. Arap inançlarında da yazıyı ve dili Adem'e veren Tanrı'dır.

18. yüzyılda, özellikle Alman romantizm felsefesinde "kökenler" kavramının önem kazanmasıyla dilin doğuş ve gelişme koşullan konusu bir kez daha gündeme gelmiştir. Ancak dilin hangi koşullar altında ortaya çıktığı ve ilk dillerin neye benzediği soruları bugün henüz tam anlamıyla açıklığa kavuşturulamamıştır; çünkü şu ya da bu biçimde dilin doğuşu, Homo sapiens'in ortaya çıkışıyla eşzamanlıdır. Oysa bugün var olan ilk yazılı belgeler en çok 5 bin yıl öncesine gitmektedir.

İnsanlar dil üzerine düşünmeye başlayınca, dilin düşünceyle ilişkisi de kaçınılmaz olarak gündeme gelir. Aristoteles'e göre "Konuşma, zihnin yaşantılarının temsil edilmesidir". Aristoteles'in bu tanımı, yakın zamanlara değin bütün bir Batı düşünce geleneği üzerinde etkili olmuştur. 17. yüzyılın usçu felsefesi de dil konusunda benzer bir görüş öne sürer. Konuşma, düşüncenin bu amaç için yaratılmış göstergelerle ifade edilmesidir ve düşüncenin farklı yönlerini ifade etmek için de farklı sözcük türleri ortaya çıkmıştır.

Düşünce öğesine ağırlık tanıyan bu usçu yaklaşımın sakıncası şudur: Düşünce kavramının kapsamını ya fazla geniş tutmakta ve böylece içeriğini de bulanıklaştırmakta ya da fazla daraltarak dilin birçok işlevini dışanda bırakmaktadır. Oysa günlük yaşamda dilin dar anlamıyla düşünceleri açıklamaktan başka işlevleri de vardır.

Bu yaklaşım, bir başka açıdan, Condillac ve Herder gibi 18. yüzyıl düşünürlerince de eleştirilmiştir. Usçu felsefe, dilin daha önce var olan düşünceleri anlatan bir araç olduğunu savunur. Oysa Herder'e göre dilden önce, dilden bağımsız bir düşünce olamaz. Düşünce de dille birlikte ortaya çıkmıştır. Bu açıdan, farklı dillerin farklı düşünce yapılarına denk düştüğünü söylemek yanlış olmaz. İnsanlar ve kültürler arasındaki farklılık, bir bakıma diller arasındaki farklılıktır.

İlgili konu başlıkları

  • Dil (organ)

dil

Türkçe dil kelimesinin İngilizce karşılığı.
v. slice
1. [Dil] n. tongue, language, speech, clapper, lingo
2. language. neck. spit. tongue.
3. tongue, language, speech, clapper, lingo. parlance. "tongue; language; spit". poet. heart. dil yarasy wounded feelings caused by harsh words. language. language.
4. language. tongue. promontory. point. spit. bolt of a lock. index of a balance. prominence. speech.

dil

Türkçe dil kelimesinin Almanca karşılığı.
n. Lasche, Sprache, Zunge - yabancı bir dilde

dil

dil (I) isim
1. Ağız boşluğunda, tatmaya, yutkunmaya, sesleri boğumlamaya yarayan etli, uzun, hareketli organ, tat alma organı: "Ağzımı dolduran kocaman dil, kelimelere yer bırakmıyor ki..."- Y. Z. Ortaç.
2. İnsanların düşündüklerini ve duyduklarını bildirmek için kelimelerle veya işaretlerle yaptıkları anlaşma, lisan, zeban: "Dilinden Anadolulu olduğu ancak belli oluyordu."- S. F. Abasıyanık.
3. Bir çağa, bir gruba, bir yazara özgü söz dağarcığı ve söz dizimi: "Halk dilinin günebakan ismini verdiği bu çiçek, güneşe âşıktır."- H. S. Tanrıöver.
4. Belli durumlara, mesleklere, konulara özgü dil.
5. Birçok aletin uzun, yassı ve çoğu hareketli bölümleri. 6. Büyükbaş hayvanların haşlanıp pişirildikten sonra yenebilen dili: "Birkaç dilim ekmek, ince bir iki dilim peynir veya dil, bazen de haşlanmış bir sebze yemeği."- S. F. Abasıyanık.
7. Ayakkabı bağlarının ayağı rahatsız etmemesini sağlayan ve bağ altına rastlayan saya parçası.
8. mecaz Düşünce ve duyguları bildirmeye yarayan herhangi bir anlatım aracı.
9. coğrafya Kıstak.
10. denizcilik Makaraların ve bastikaların içine yerleştirilmiş olan, üzerinden geçirilen halatı istenilen yöne çevirmeye yarayan, çevresi oluklu, küçük döner tekerlek.
11. müzik Bazı üflemeli çalgılarda titreşerek ses çıkaran ince metal yaprak.
12. tarih Sorguya çekilmek için yakalanan tutsak.
13. halk ağzında Anahtar.
dil (II) isim, eskimiş Farsça dil Gönül, yürek.

Atasözü, deyim ve birleşik fiiller

dil ağız vermemek (birinde) dil bir karış (birine) dil çıkarmak dilden düşmez olmak dilden düşürmemek dilden gelen elden gelse her fukara padişah olur dile dolamak dile gelen ele gelir dile gelmek dile getirilmek dile getirmek dile vermek dile veya dillere) düşmek dili açılmak dili ağırlaşmak dili alışmak dili başka bir dile) çalmak dili bir karış dışarı çıkmak veya sarkmak) dili bir karış olmak) dili boğazına akmak dili çözülmek dili damağına yapışmak veya dili damağı kurumak) dili dolaşmak dili dönmemek dili durmak dili durmamak dili ensesinden çekilsin! dili kılıçtan keskin dili kurusun! dilim seni dilim dilim dileyim, başıma geleni senden bileyim dilinden anlamak dilinden düşürmemek dilinden kurtulamamak dilinde tüy bitmek diline biber sürmek diline dolamak veya takmak) (birinin) diline düşmek diline kira istemek diline pelesenk etmek diline sağlam olmak diline sağlık diline virt etmek (birinin) dilini bağlamak dilini değdirmemek dilini eşek arısı soksun dilini kedi veya fare) mi yedi? dilini kesmek veya kesip oturmak) dilinin altında bir şey olmak dilinin altındaki baklayı çıkarmak dilinin cezasını veya belasını) çekmek veya bulmak) dilinin ucuna gelmek dilinin ucunda dilinin ucuyla dilini tutamamak dilini tutmak dilini yutmak dilin kemiği yok dili olsa da söylese veya anlatsa) dili pabuç kadar dili sürçmek dili tutulmak dili uzamak dili varmak dili veya dilinin) döndüğü kadar dili yanmak diliyle sokmak diliyle tutulmak veya yakalanmak) dillerde dolaşmak veya gezmek) dillere destan olmak dil otu yemek dil tutmak dil uzatmak dil veya diller) dökmek

Birleşik Sözler

dil adası dil akrabalığı dilaltı dil altı bezleri dil atlası dil avcısı dil balığı dilbasar dil bilgisi dil bilimi dil birliği dil cambazı dil coğrafyası dil dalaşı dil ebesi dil felsefesi dil kavgası dil laboratuvarı dil oğlanı dil öğrenimi dil öğretimi dil pelesengi dil peyniri dilsever dil sürçmesi dil şakası dil tutukluğu dil yarası dilden dile dile kolay dili bozuk dili tutuk dili uzun dili yatkın dili zifir ana dil Ari dil bitişken dil bükünlü dil diplomatik dil gizli dil Güneş Dil Teorisi iltisaki dil küçük dil ortak dil ölçünlü dil ölü dil özel dil resmî dil sivri dil standart dil tatlı dil tek heceli dil yabancı dil yapay dil yapısal dil bilimi yapma dil ana dili beden dili çevirici dili çeviri dili çocuk dili danadili geyikdili hâl dili halk dili kayış dili kaynanadili kedidili kıyı dili kilit dili konuşma dili kuşdili kuş dili öküzdili sığırdili vücut dili yazı dili yazın dili yılandili akraba diller Baltık dilleri Cermen dilleri İskandinav dilleri Latin dilleri Roman dilleri Ural dilleri

İlgili konular

altay dil ailesi avrupa diller dil aileleri doğan aksan esperanto ferdinand de saussure fonoloji japonya kökenbilim

Dil
3 yıl önce

(“Yazı dili” ile kıyaslayınız. Konuşma dilinin ve yazı dilinin tanımları). Dil, anlambilimsel bilgiler içeren bir kelime hazinesine sahiptir ve dilin, kelimelerin...

Dil, Altay dil ailesi, Avrupa, Diller, Dil aileleri, Doğan Aksan, Esperanto, Ferdinand de Saussure, Fonoloji, Japonya, Kökenbilim
Hint-Avrupa dil ailesi
3 yıl önce

Hint-Avrupa dil ailesi, yüzlerce dil ve lehçe içeren dünyanın en büyük dil ailesi. Dünyada 3,2 milyarı aşkın kişinin anadili bu aileye ait bir dil olup, bu...

Dil Aileleri, Hint-Avrupa dil ailesi, Afrikaans, Almanca, Arnavutça, Bengali, Bretonca, Bulgarca, Danca, Dil, Ermenice, Farsça
Türk dilleri
3 yıl önce

Türk dilleri veya Türkî diller, Doğu Avrupa'dan Sibirya ve Çin'in batısına dek uzanan bir alana yayılmış ve içerisinde 35 yaşayan dil barındıran dil ailesi...

Türk Dilleri Ailesi, Türk Dilleri Ailesi, 1922, 1924, 1930, 1936, 1940, 2005, 2010, Afganistan, Almanya
Dil ailesi
3 yıl önce

Dil ailesi, birbiriyle aynı kökten gelen ve soysal açıdan akraba dil topluluğuna verilen ad. Aynı dil ailesine mensup dillerin, ortak bir proto dilden...

Dil aileleri, Abazaca, Abhazca, Adigece, Afrikaans, Almanca, Altay Dil Ailesi, Aramice, Arapça, Arnavutça, Avarca, Diller
Resmî dil
3 yıl önce

Resmî dil bir ülkede anayasa veya kanun ile kabûl edilen dili tanımlamak için kullanılan terimdir. Örneğin Türkiye Cumhuriyetinin devlet dili olan Türkçe...

Resmí® dil, Anayasa, Dil, Filipinler, Fransızca, Kanada, Takalotça, Taslak, Türkiye, Türkçe, İngilizce
Yapay dil
3 yıl önce

Yapay dil, diğer pek çok dilin aksine kaynağı belli olan, yani o dili oluşturan kişi ya da komisyonun adı bilinen, grameri tarihin akışı içerisinde insanların...

Yapay dil, Esperanto, Gramer, İdo dili, Toki Pona, Kiril Türkçesi, Elfçe, Yapay dil
İzole Dil
3 yıl önce

Kakacu dili, Kalto dili, Karankava dili, Karok dili, Ketçe, Kol dili, Kootenai dili, Korece, Kuot dili, Kusunda dili Laal dili, Laragiya dili Mapudungun...
Türk Dil Kurumu
3 yıl önce

Türk Dil Kurumu (TDK), Türkçeyi incelemek ve Türkçenin gelişmesi için çalışmak amacıyla 12 Temmuz 1932'de Mustafa Kemal Atatürk tarafından kurulan kurumdur...

Türk Dil Kurumu, 12 Temmuz, 1932, 1934, 1936, 1951, 1960, 1980, 1982 Anayasası, 1998, 1 Kasım